Non. 105M
|
|
ci ut igitur domitores equorum non verbera so-
|
98.1
|
lum adhibent ad domandum, sed cibum etiam saepe sub-
|
|
trahunt, <ut> fame debilitetur eculeorum nimis effrena-
|
|
ta vis
|
|
Non. 201M
|
|
ci magnitudo animi, patientia laborum, mortis
|
99.1
|
dolorumque contemptio
|
|
Non. 498M
|
|
ci et qui expectat pendet animi, quia semper
|
101.1
|
quid futurum sit incertum est
|
|
Prisc. GL 2.250K
|
|
ci ut ait Ennius
|
102.1
|
refugiat timido sanguen atque exalbescat metu
|
|
Non. 399M
|
|
ci an, cum videat me et meos comites, fortitu-
|
104.1
|
dinem, magnitudinem animi, patientiam, constantiam, gra-
|
|
vitatem, fidem, ipsa se subducat?
|
|
Non. 288M
|
|
ci consolabitur eam magnitudo animi et humana-
|
105.1
|
rum opinionum alta quaedam despectio
|
|
August. Trin. 14.9.12
|
|
ci Si nobis, cum ex hac vita migrassemus, in
|
110.1
|
beatorum insulis immortale aevum, ut fabulae ferunt, de-
|
|
gere liceret, quid opus esset eloquentia, cum iudicia nulla
|
|
fierent, aut ipsis etiam virtutibus? Non enim fortitudine
|
|
egeremus nullo proposito aut labore aut periculo, nec iusti-
|
5
|
tia cum esset nihil quod adpeteretur alieni, nec temperan-
|
|
tia quae regeret eas quae nullae essent libidines; ne pru-
|
|
dentia quidem egeremus, nullo delectu proposito bonorum
|
|
et malorum. Una igitur essemus beati cognitione naturae
|
|
et scientia, qua sola etiam deorum est vita laudanda. Ex
|
10
|
quo intellegi potest cetera necessitatis esse, unum hoc
|
|
voluntatis.
|
|
August. C.D. 22.22
|
|
quam dii quibusdam paucis veram dederunt;
|
111.1
|
nec hominibus ab his aut datum est donum maius
|
|
aut potuit ullum dari.
|
|
August. c. Iul. 4.15.78
|
|
Ex quibus humanae vitae erroribus et aerumnis
|
112.1
|
fit ut interdum veteres illi vates sive in sacris initiisque tra-
|
|
dendis divinae mentis interpretes, qui nos ob aliqua scele-
|
|
ra suscepta in vita superiore poenarum luendarum causa
|
|
natos esse dixerunt, aliquid dixisse videantur verumque sit
|
5
|
illud quod est apud Aristotelem, simili nos adfectos esse
|
|
supplicio atque eos qui quondam, cum in praedonum
|
|
Etruscorum manus incidissent, crudelitate excogitata ne-
|
|
cabantur, quorum corpora viva cum mortuis adversa ad-
|
|
versis accomodata, quam aptissime colligabantur: sic no-
|
10
|
stros animos cum corporibus copulatos ut vivos cum mor-
|
|
tuis esse coniunctos.
|
|