Fragmenta Niebuhr.
  . . . <o>portuisse an ita dissolvit ut omnes alii dissolverunt? 1.1
Nam ita ego defendo M. Fonteium, iudices, itaque contendo
post legem Valeriam latam . . . te . . . quaestore usque ad
T. Crispinum quaestorem aliter neminem solvisse; hunc
omnium superiorum, huius autem omnis qui postea fuerint 5
auctoritatem dico secutos. Quid accusas, quid reprendis? 2.1
Nam quod in tabulis dodrantariis et quadrantariis, quas ait
ab Hirtuleio institutas, Fontei officium desiderat, non possum
existimare utrum ipse erret an vos in errorem inducere velit.
Quaero enim abs te, M. Plaetori, possitne tibi ipsi probata 5
esse nostra causa, si, qua in re abs te M. Fonteius accusatur,
auctorem habet eum quem tu maxime laudas Hirtuleium;
qua in re autem laudas Hirtuleium, Fonteius idem fecisse
reperitur. Reprehendis solutionis genus; eodem modo
Hirtuleium dissolvisse publicae tabulae coarguunt. Laudas 10
illum quod dodrantarias tabulas instituerit; easdem Fonteius
instituit et eodem genere pecuniae. Nam ne forte sis
nescius et istas tabulas existimes <a>d <diversam v>e<te>ris aeris
alieni rationem pertinere, ob unam causam et in uno genere
sunt institutae. Nam cum publicanis qui Africam, qui 15
Aquileiense por<torium> . . .
  . . . cite . . . Nemo, nemo, inquam, iudices, reperietur 3.1
qui unum se in quaestura M. Fonteio nummum dedisse, aut
illum ex ea pecunia quae pro aerario solveretur detraxisse
dicat; nullius in tabulis ulla huius furti significatio, nullum
in eis nominibus intertrimenti aut deminutionis vestigium 5
reperietur. Atqui homines, si qui in hoc genere quaestionis
accusati sunt, reprehensos videmus primum testibus; difficile
est enim eum qui magistratui pecuniam dederit non aut
induci odio ut dicat aut cogi religione; deinde si qua gratia
testes deterrentur, tabulae quidem certe incorruptae atque 10
integrae manent. Fac omnis amicissimos Fonteio fuisse,
tantum hominum numerum ignotissimorum atque alienissi-
morum pepercisse huius capiti, consuluisse famae; res ipsa
tamen ac ratio litterarum confectioque tabularum habet
hanc vim ut ex acceptis et datis quidquid fingatur, aut sur- 15
ripiatur, aut non constet, appareat. Acceptas populo Romano
pecunias omnis isti rettulerunt; si protinus aliis aeque
magnas aut solverunt aut dederunt, ut, quod acceptum
populo Romano est, id expensum cuipiam sit, certe nihil
potest esse detractum. Sin aliquid domum tulerunt, ex 20
eorum arca, e ra . . .