Ergo haec exornatio, cui licentiae nomen est, sicuti
|
4.50.1
|
demonstravimus, duplici ratione tractabitur: acrimo-
|
|
nia, quae si nimium fuerit aspera, mitigabitur laude;
|
|
et adsimulatione, <de> qua posterius diximus, quae
|
|
non indiget mitigationis, propterea quod imitatur li-
|
5
|
centiam et sua spontes<t> ad animum auditoris adcom-
|
|
modata.
|
|
Deminutio est, qu<o>m aliquid inesse in nobis aut
|
|
in <i>is, quos defendimus, aut natura aut fortuna aut
|
|
industria dicemus egregium, quod, ne qua significetur
|
10
|
adrogans ostentatio, deminuitur et adtenuatur ora-
|
|
tione, hoc modo:
|
|
'Nam hoc pro meo iure, iudices, dico, me labore
|
|
et industria curasse, ut disciplinam militarem non in
|
|
postremis tenerem.'
|
15
|
Hic si quis dixisset: 'Ut optime tenerem,' tametsi
|
|
vere dixisset, tamen adrogans visus esset. Nunc et
|
|
ad invidiam vitandam et laudem conparandam satis
|
|
dictum est.
|
|
Item: 'Utrum igitur avaritiae an egestatis causa acces-
|
20
|
sit ad maleficium? Avaritiae? At largissimus fuit
|
|
in amicos; quod signum liberalitatis est, quae con-
|
|
traria est avaritiae. Egestatis? Huic quidem pater
|
|
—nolo nimium dicere—non tenuissimum patri-
|
|
monium reliquit.'
|
25
|
Hic quoque vitatum est, ne 'magnum' aut 'maxi-
|
|
mum' diceretur. Hoc igitur in nostris aut eorum, quos
|
|
defendemus, egregiis commodis proferendis observa-
|
|
bimus. Nam eiusmodi res et invidiam contrahunt in
|
|
vita et odium in oratione, si inconsiderate tractes.
|
30
|
Quare quemadmodum ratione in vivendo fugitur in-
|
|
vidia, sic in dicendo consilio vitatur odium.
|
|