| LIBER SECUNDUS | |
| I | |
| Quaeritis, unde mihi totiens scribantur amores, | 2.1.1 |
| unde meus veniat mollis in ora liber. | |
| non haec Calliope, non haec mihi cantat Apollo: | |
| ingenium nobis ipsa puella facit. | |
| sive illam Cois fulgentem incedere vidi, | 5 |
| totum de Coa veste volumen erit; | |
| seu vidi ad frontem sparsos errare capillos, | |
| gaudet laudatis ire superba comis; | |
| sive lyrae carmen digitis percussit eburnis, | |
| miramur, facilis ut premat arte manus; | 10 |
| seu compescentis somnum declinat ocellos, | |
| invenio causas mille poeta novas; | |
| seu nuda erepto mecum luctatur amictu, | |
| tum vero longas condimus Iliadas: | |
| seu quidquid fecit sivest quodcumque locuta, | 15 |
| maxima de nihilo nascitur historia. | |
| quod mihi si tantum, Maecenas, fata dedissent, | |
| ut possem heroas ducere in arma manus, | |
| non ego Titanas canerem, non Ossan Olympo | |
| impositam, ut caeli Pelion esset iter, | 20 |
| nec veteres Thebas, nec Pergama nomen Homeri, | |
| Xerxis et imperio bina coisse vada, | |
| regnave prima Remi aut animos Carthaginis altae, | |
| Cimbrorumque minas et benefacta Mari: | |
| bellaque resque tui memorarem Caesaris, et tu | 25 |
| Caesare sub magno cura secunda fores. | |
| nam quotiens Mutinam aut civilia busta Philippos | |
| aut canerem Siculae classica bella fugae, | |
| eversosque focos antiquae gentis Etruscae, | |
| et Ptolemaeei litora capta Phari, | 30 |
| aut canerem Aegyptum et Nilum, cum attractus in urbem | |
| septem captivis debilis ibat aquis, | |
| aut regum auratis circumdata colla catenis, | |
| Actiaque in Sacra currere rostra Via; | |
| te mea Musa illis semper contexeret armis, | 35 |
| et sumpta et posita pace fidele caput. | |
| Theseus infernis, superis testatur Achilles, | |
| hic Ixioniden, ille Menoetiaden; | |
| Caesaris et famae vestigia iuncta tenebis: | 38a(3.9.33) |
| Maecenatis erunt vera tropaea fides. | 38b(3.9.34) |
| sed neque Phlegraeos Iovis Enceladique tumultus | 39 |
| intonet angusto pectore Callimachus, | 40 |
| nec mea conveniunt duro praecordia versu | |
| Caesaris in Phrygios condere nomen avos. | |
| navita de ventis, de tauris narrat arator, | |
| enumerat miles vulnera, pastor oves; | |
| nos contra angusto versamus proelia lecto: | 45 |
| qua pote quisque, in ea conterat arte diem. | |
| laus in amore mori: laus altera, si datur uno | |
| posse frui: fruar o solus amore meo, | |
| [si memini, solet illa levis culpare puellas, | |
| et totam ex Helena non probat Iliada.] | 50 |
| seu mihi sunt tangenda novercae pocula Phaedrae, | |
| pocula privigno non nocitura suo, | |
| seu mihi Circaeo pereundumst gramine, sive | |
| Colchis Iolciacis urat aena focis. | |
| una meos quoniam praedatast femina sensus, | 55 |
| ex hac ducentur funera nostra domo. | |
| omnis humanos sanat medicina dolores: | |
| solus amor morbi non amat artificem. | |
| tarda Philoctetae sanavit crura Machaon, | |
| Phoenicis Chiron lumina Phillyrides, | 60 |
| et deus exstinctum Cressis Epidaurius herbis | |
| restituit patriis Androgeona focis, | |
| Mysus et Haemonia iuvenis qua cuspide vulnus | |
| senserat, hac ipsa cuspide sensit opem. | |
| hoc si quis vitium poterit mihi demere, solus | 65 |
| Tantaleae poterit tradere poma manu; | |
| dolia virgineis idem ille repleverit urnis, | |
| ne tenera assidua colla graventur aqua; | |
| idem Caucasia solvet de rupe Promethei | |
| bracchia et a medio pectore pellet avem. | 70 |
| quandocumque igitur vitam me fata reposcent, | |
| et breve in exiguo marmore nomen ero, | |
| Maecenas, nostrae spes invidiosa iuventae, | |
| et vitae et morti gloria iusta meae, | |
| si te forte meo ducet via proxima busto, | 75 |
| esseda caelatis siste Britanna iugis, | |
| taliaque illacrimans mutae iace verba favillae: | |
| 'huic misero fatum dura puella fuit.' |