| IV | |
| His saltem ut tenear iam finibus! ei mihi, si quis, | 2.4.1a(2.3.45) |
| acrius ut moriar, venerit alter amor! | 1b(2.3.46) |
| ac veluti primo taurus detractat aratra, | 1c(2.3.47) |
| post venit assueto mollis ad arva iugo, | 1d(2.3.48) |
| sic primo iuvenes trepidant in amore feroces, | 1e(2.3.49) |
| dehinc domiti post haec aequa et iniqua ferunt. | 1f(2.3.50) |
| turpia perpessus vates est vincla Melampus, | 1g(2.3.51) |
| cognitus Iphicli surripuisse boves; | 1h(2.3.52) |
| quem non lucra, magis Pero formosa coegit, | 1i(2.3.53) |
| mox Amythaonia nupta futura domo. | 1j(2.3.54) |
| multa prius dominae delicta queraris oportet, | 1k |
| saepe roges aliquid, saepe repulsus eas, | 2 |
| et saepe immeritos corrumpas dentibus ungues, | |
| et crepitum dubio suscitet ira pede! | |
| nequiquam perfusa meis unguenta capillis, | 5 |
| ibat et expenso planta morata gradu. | |
| non hic herba valet, non hic nocturna Cytaeis, | |
| non Perimedaea gramina cocta manu; | |
| nam cui non ego sum fallaci praemia vati? | 15 |
| quae mea non decies somnia versat anus? | |
| non eget hic medicis, non lectis mollibus aeger, | 11 |
| huic nullum caeli tempus et aura nocet; | |
| ambulat—et subito mirantur funus amici! | |
| sic est incautum, quidquid habetur amor. | |
| quippe ubi nec causas nec apertos cernimus ictus, | 9 |
| unde tamen veniant tot mala caeca viast. | 10 |
| hostis si quis erit nobis, amet ille puellas: | 17 |
| gaudeat in puero, si quis amicus erit. | |
| tranquillo tuta descendis flumine cumba: | |
| quid tibi tam parvi limitis unda nocet? | 20 |
| alter saepe uno mutat praecordia verbo, | |
| altera vix ipso sanguine mollis erit. |