| IXA | |
| Iste quod est, ego saepe fui: sed fors et in hora | 2.9a.1 |
| hoc ipso eiecto carior alter erit. | |
| Penelope poterat bis denos salva per annos | |
| vivere, tam multis femina digna procis; | |
| coniugium falsa poterat differre Minerva, | 5 |
| nocturno solvens texta diurna dolo; | |
| visuram et quamvis numquam speraret Ulixem, | |
| illum exspectando facta remansit anus. | |
| nec non exanimem amplectens Briseis Achillem | |
| candida vesana verberat ora manu; | 10 |
| et dominum lavit maerens captiva cruentum | |
| appositum flavis in Simoente vadis, | |
| foedavitque comas, et tanti corpus Achilli | |
| maximaque in parva sustulit ossa manu; | |
| cui tum nec Peleus aderat nec caerula mater, | 15 |
| Scyria nec viduo Deidamia toro. | |
| tunc igitur veris gaudebat Graecia nuptis, | |
| tunc etiam caedes inter et arma pudor. | |
| at tu non una potuisti nocte vacare, | |
| impia, non unum sola manere diem! | 20 |
| quid si longinquos retinerer miles ad Indos, | 29 |
| aut mea si staret navis in Oceano? | 30 |
| quin etiam multo duxistis pocula risu: | 21 |
| forsitan et de me verba fuere mala. | |
| hic etiam petitur, qui te prius ipse reliquit: | |
| di faciant, isto capta fruare viro! | |
| haec mihi vota tuam propter suscepta salutem, | 25 |
| cum capite hoc Stygiae iam poterentur aquae, | |
| et lectum flentes circum staremus amici? | |
| hic ubi tum, pro di, perfida, quisve fuit? | |
| sed vobis facilest verba et componere fraudes: | 31 |
| hoc unum didicit femina semper opus. | |
| non sic incerto mutantur flamine Syrtes, | |
| nec folia hiberno tam tremefacta Noto, | |
| quam cito feminea non constat foedus in ira, | 35 |
| sive ea causa gravis sive ea causa levis. | |
| nunc, quoniam ista tibi placuit sententia, cedam: | |
| tela, precor, pueri, promite acuta magis, | |
| figite certantes atque hanc mihi solvite vitam! | |
| sanguis erit vobis maxima palma meus. | 40 |
| sidera sunt testes et matutina pruina | |
| et furtim misero ianua aperta mihi, | |
| te nihil in vita nobis acceptius umquam: | |
| nunc quoque erit, quamvis sis inimica, nihil. | |
| nec domina ulla meo ponet vestigia lecto: | 45 |
| solus ero, quoniam non licet esse tuum. | |
| atque utinam, si forte pios eduximus annos, | |
| ille vir in medio fiat amore lapis! |