hoc utinam spatiere loco, quodcumque vacabis,
|
2.32(31+32).7
|
Cynthia! sed tibi me credere turba vetat,
|
|
cum videt accensis devotam currere taedis
|
|
in nemus et Triviae lumina ferre deae.
|
10
|
qui videt, is peccat: qui te non viderit ergo
|
1
|
non cupiet: facti lumina crimen habent.
|
|
nam quid Praenesti dubias, o Cynthia, sortes,
|
|
quid petis Aeaei moenia Telegoni?
|
|
cur ita te Herculeum deportant esseda Tibur?
|
5
|
Appia cur totiens te Via Lanuvium?
|
|
scilicet umbrosis sordet Pompeia columnis
|
11
|
porticus, aulaeis nobilis Attalicis,
|
|
et platanis creber pariter surgentibus ordo,
|
|
flumina sopito quaeque Marone cadunt,
|
|
et sonitus lymphis toto crepitantibus orbe,
|
15
|
cum subito Triton ore refundit aquam.
|
|
falleris, ista tui furtum via monstrat amoris:
|
|
non urbem, demens, lumina nostra fugis!
|
|
nil agis, insidias in me componis inanis,
|
|
tendis iners docto retia nota mihi.
|
20
|
sed de me minus est: famae iactura pudicae
|
|
tanta tibi miserae, quanta meretur, erit.
|
|
nuper enim de te nostras maledixit ad aures
|
|
rumor, et in tota non bonus urbe fuit.
|
|
sed te non debes inimicae cedere linguae:
|
25
|
semper formosis fabula poena fuit.
|
|
non tua deprenso damnatast fama veneno:
|
|
testis eris puras, Phoebe, videre manus.
|
|
sin autem longo nox una aut altera lusu
|
|
consumptast, non me crimina parva movent.
|
30
|
Tyndaris externo patriam mutavit amore,
|
|
et sine decreto viva reducta domumst.
|
|
ipsa Venus, quamvis corrupta libidine Martis,
|
|
nec minus in caelo semper honesta fuit,
|
|
quamvis Ida illam pastorem dicat amasse
|
35
|
atque inter pecudes accubuisse deam;
|
|
hoc et Hamadryadum spectavit turba sororum
|
|
Silenique senes et pater ipse chori,
|
|
cum quibus Idaeo legisti poma sub antro,
|
|
supposita excipiens, Nai, caduca manu.
|
40
|
an quisquam in tanto stuprorum examine quaerit
|
|
'cur haec tam dives? quis dedit? unde dedit?'
|
|
o nimium nostro felicem tempore Romam,
|
|
si contra mores una puella facit!
|
|
haec eadem ante illam iam impune et Lesbia fecit:
|
45
|
quae sequitur, certest invidiosa minus.
|
|
qui quaerit Tatium veterem durosque Sabinos,
|
|
hic posuit nostra nuper in urbe pedem.
|
|
tu prius et fluctus poteris siccare marinos,
|
|
altaque mortali deligere astra manu,
|
50
|
quam facere, ut nostrae nolint peccare puellae:
|
|
hic mos Saturno regna tenente fuit.
|
|
at cum Deucalionis aquae fluxere per orbem,
|
|
et post antiquas Deucalionis aquas,
|
|
dic mihi, quis potuit lectum servare pudicum,
|
55
|
quae dea cum solo vivere sola deo?
|
|
uxorem quondam magni Minois, ut aiunt,
|
|
corrupit torvi candida forma bovis;
|
|
nec minus aerato Danaë circumdata muro
|
|
non potuit magno casta negare Iovi.
|
60
|
quod si tu Graias, si tu's imitata Latinas,
|
|
semper vive meo libera iudicio!
|
|