XVI
|
|
Nox media, et dominae mihi venit epistula nostrae:
|
3.16.1
|
Tibure me missa iussit adesse mora,
|
|
candida qua geminas ostendunt culmina turres,
|
|
et cadit in patulos nympha Aniena lacus.
|
|
quid faciam? obductis committam mene tenebris
|
5
|
ut timeam audacis in mea membra manus?
|
|
at si distulero haec nostro mandata timore,
|
|
nocturno fletus saevior hoste mihi.
|
|
peccaram semel, et totum sum pulsus in annum:
|
|
in me mansuetas non habet illa manus.
|
10
|
nec tamen est quisquam, sacros qui laedat amantes:
|
|
Scironis medias his licet ire vias.
|
|
quisquis amator erit, Scythicis licet ambulet oris,
|
|
nemo adeo ut feriat barbarus esse volet.
|
|
sanguine tam parvo quis enim spargatur amantis
|
19
|
improbus, et cuius sit comes ipsa Venus?
|
20
|
luna ministrat iter, demonstrant astra salebras,
|
15
|
ipse Amor accensas praecutit ante faces,
|
|
saeva canum rabies morsus avertit hiantis:
|
|
huic generi quovis tempore tuta viast.
|
|
quod si certa meos sequerentur funera cursus,
|
21
|
tali mors pretio vel sit emenda mihi.
|
|
afferet haec unguenta mihi sertisque sepulcrum
|
|
ornabit custos ad mea busta sedens.
|
|
di faciant, mea ne terra locet ossa frequenti
|
25
|
qua facit assiduo tramite vulgus iter!
|
|
post mortem tumuli sic infamantur amantum.
|
|
me tegat arborea devia terra coma,
|
|
aut humer ignotae cumulis vallatus harenae:
|
|
non iuvat in media nomen habere via.
|
30
|