| Forsitan, imperator, perlectis litteris desideres, | 2.12.1.1 |
| quem numerum senatorum fieri placeat, quoque modo is | |
| in multa <et> varia officia distribuatur; iudicia quoniam | |
| omnibus primae classis committenda putem, quae di- | |
| scriptio, quei numerus in quoque genere futurus sit. | 5 |
| ea mihi omnia generatim discribere haud difficile factu | 2.1 |
| fuit; sed prius laborandum visum est de summa con- | |
| silii, idque tibi probandum verum esse. si hoc itinere | |
| uti decreveris, cetera in promptu erunt. volo ego con- | 3.1 |
| silium meum prudens maxumeque usui esse. nam ubi- | |
| cumque tibi res prospere cedet, ibi mihi bona fama | |
| eveniet. sed me illa magis cupido exercet, ut quocum- | 4.1 |
| que modo quam primum res publica adiutetur. liber- | 5.1 |
| tatem gloria cariorem habeo, atque ego te oro hortor- | |
| que ne clarissimus imperator Gallica gente subacta | |
| populi Romani summum atque invictum imperium ta- | |
| bescere vetustate ac per summam socordiam dilabi | 5 |
| patiaris. profecto, si id accidat, neque tibi nox neque | 6.1 |
| dies curam animi sedaverit, quin insomniis exercitus, | |
| furibundus atque amens alienata mente feraris. nam- | 7.1 |
| que mihi pro vero constat omnium mortalium vitam | |
| divino numine invisier; neque bonum neque malum | |
| facinus quoiusquam pro nihilo haberi, sed ex natura | |
| divorsa praemia bonos malosque sequi. interea si forte | 8.1 |
| ea tardius procedunt, suus quoique animus ex con- | |
| scientia spem praebet. |