| VII | |
| Hunc cecinere diem Parcae fatalia nentes | 1.7.1 |
| Stamina, non ulli dissoluenda deo, | |
| Hunc fore, Aquitanas posset qui fundere gentes, | |
| Quem tremeret forti milite victus Atax. | |
| Evenere: novos pubes Romana triumphos | 5 |
| Vidit et evinctos bracchia capta duces; | |
| At te victrices lauros, Messalla, gerentem | |
| Portabat nitidis currus eburnus equis. | |
| Non sine me est tibi partus honos: Tarbella Pyrene | |
| Testis et Oceani litora Santonici, | 10 |
| Testis Arar Rhodanusque celer magnusque Garunna, | |
| Carnutis et flavi caerula lympha Liger. | |
| An te, Cydne, canam, tacitis qui leniter undis | |
| Caeruleus placidis per vada serpis aquis, | |
| Quantus et aetherio contingens vertice nubes | 15 |
| Frigidus intonsos Taurus alat Cilicas? | |
| Quid referam, ut volitet crebras intacta per urbes | |
| Alba Palaestino sancta columba Syro, | |
| Utque maris vastum prospectet turribus aequor | |
| Prima ratem ventis credere docta Tyros, | 20 |
| Qualis et, arentes cum findit Sirius agros, | |
| Fertilis aestiva Nilus abundet aqua? | |
| Nile pater, quanam possim te dicere causa | |
| Aut quibus in terris occuluisse caput? | |
| Te propter nullos tellus tua postulat imbres, | 25 |
| Arida nec pluvio supplicat herba Iovi. | |
| Te canit atque suum pubes miratur Osirim | |
| Barbara, Memphiten plangere docta bovem. | |
| Primus aratra manu sollerti fecit Osiris | |
| Et teneram ferro sollicitavit humum, | 30 |
| Primus inexpertae conmisit semina terrae | |
| Pomaque non notis legit ab arboribus. | |
| Hic docuit teneram palis adiungere vitem, | |
| Hic viridem dura caedere falce comam; | |
| Illi iucundos primum matura sapores | 35 |
| Expressa incultis uva dedit pedibus. | |
| Ille liquor docuit voces inflectere cantu, | |
| Movit et ad certos nescia membra modos, | |
| Bacchus et agricolae magno confecta labore | |
| Pectora tristitiae dissoluenda dedit. | 40 |
| Bacchus et adflictis requiem mortalibus adfert, | |
| Crura licet dura conpede pulsa sonent. | |
| Non tibi sunt tristes curae nec luctus, Osiri, | |
| Sed chorus et cantus et levis aptus amor, | |
| Sed varii flores et frons redimita corymbis, | 45 |
| Fusa sed ad teneros lutea palla pedes | |
| Et Tyriae vestes et dulcis tibia cantu | |
| Et levis occultis conscia cista sacris. | |
| Huc ades et Genium ludis Geniumque choreis | |
| Concelebra et multo tempora funde mero: | 50 |
| Illius et nitido stillent unguenta capillo, | |
| Et capite et collo mollia serta gerat. | |
| Sic venias hodierne: tibi dem turis honores, | |
| Liba et Mopsopio dulcia melle feram. | |
| At tibi succrescat proles, quae facta parentis | 55 |
| Augeat et circa stet veneranda senem. | |
| Nec taceat monumenta viae, quem Tuscula tellus | |
| Candidaque antiquo detinet Alba Lare. | |
| Namque opibus congesta tuis hic glarea dura | |
| Sternitur, hic apta iungitur arte silex. | 60 |
| Te canit agricola, a magna cum venerit urbe | |
| Serus inoffensum rettuleritque pedem. | |
| At tu, Natalis multos celebrande per annos, | |
| Candidior semper candidiorque veni. |