VI
|
|
Semper, ut inducar, blandos offers mihi voltus,
|
1.6.1
|
Post tamen es misero tristis et asper, Amor.
|
|
Quid tibi saevitiae mecum est? an gloria magna est
|
|
Insidias homini conposuisse deum?
|
|
Nam mihi tenduntur casses: iam Delia furtim
|
5
|
Nescio quem tacita callida nocte fovet.
|
|
Illa quidem tam multa negat, sed credere durum est:
|
|
Sic etiam de me pernegat usque viro.
|
|
Ipse miser docui, quo posset ludere pacto
|
|
Custodes: heu heu nunc premor arte mea,
|
10
|
Fingere nunc didicit causas, ut sola cubaret,
|
|
Cardine nunc tacito vertere posse fores.
|
|
Tum sucos herbasque dedi, quis livor abiret,
|
|
Quem facit inpresso mutua dente venus.
|
|
At tu, fallacis coniunx incaute puellae,
|
15
|
Me quoque servato, peccet ut illa nihil.
|
|
Neu iuvenes celebret multo sermone, caveto,
|
|
Neve cubet laxo pectus aperta sinu,
|
|
Neu te decipiat nutu, digitoque liquorem
|
|
Ne trahat et mensae ducat in orbe notas.
|
20
|
Exibit quam saepe, time, seu visere dicet
|
|
Sacra Bonae maribus non adeunda Deae.
|
|
At mihi si credas, illam sequar unus ad aras;
|
|
Tunc mihi non oculis sit timuisse meis.
|
|
Saepe, velut gemmas eius signumque probarem,
|
25
|
Per causam memini me tetigisse manum;
|
|
Saepe mero somnum peperi tibi, at ipse bibebam
|
|
Sobria subposita pocula victor aqua.
|
|
Non ego te laesi prudens: ignosce fatenti,
|
|
Iussit Amor: contra quis ferat arma deos?
|
30
|
Ille ego sum, nec me iam dicere vera pudebit,
|
|
Instabat tota cui tua nocte canis.
|
|
Quid tenera tibi coniuge opus? tua si bona nescis
|
|
Servare, frustra clavis inest foribus.
|
|
Te tenet, absentes alios suspirat amores
|
35
|
Et simulat subito condoluisse caput.
|
|
At mihi servandam credas: non saeva recuso
|
|
Verbera, detrecto non ego vincla pedum.
|
|
Tum procul absitis, quisquis colit arte capillos,
|
|
Et fluit effuso cui toga laxa sinu,
|
40
|
Quisquis et occurret, ne possit crimen habere,
|
|
Stet procul aut alia †stet procul† ante via.
|
|
Sic fieri iubet ipse deus, sic magna sacerdos
|
|
Est mihi divino vaticinata sono.
|
|
Haec ubi Bellonae motu est agitata, nec acrem
|
45
|
Flammam, non amens verbera torta timet;
|
|
Ipsa bipenne suos caedit violenta lacertos
|
|
Sanguineque effuso spargit inulta deam,
|
|
Statque latus praefixa veru, stat saucia pectus,
|
|
Et canit eventus, quos dea magna monet:
|
50
|
'Parcite, quam custodit Amor, violare puellam,
|
|
Ne pigeat magno post didicisse malo.
|
|
Adtigerit, labentur opes, ut volnere nostro
|
|
Sanguis, ut hic ventis diripiturque cinis.'
|
|
Et tibi nescio quas dixit, mea Delia, poenas;
|
55
|
Si tamen admittas, sit precor illa levis.
|
|
Non ego te propter parco tibi, sed tua mater
|
|
Me movet atque iras aurea vincit anus.
|
|
Haec mihi te adducit tenebris multoque timore
|
|
Coniungit nostras clam taciturna manus,
|
60
|
Haec foribusque manet noctu me adfixa proculque
|
|
Cognoscit strepitus me veniente pedum.
|
|
Vive diu mihi, dulcis anus: proprios ego tecum,
|
|
Sit modo fas, annos contribuisse velim.
|
|
Te semper natamque tuam te propter amabo:
|
65
|
Quicquid agit, sanguis est tamen illa tuos.
|
|
Sit modo casta, doce, quamvis non vitta ligatos
|
|
Impediat crines nec stola longa pedes.
|
|
Et mihi sint durae leges, laudare nec ullam
|
|
Possim ego, quin oculos adpetat illa meos,
|
70
|
Et siquid peccasse putet, ducarque capillis
|
|
Inmerito pronas proripiarque vias.
|
|
Non ego te pulsare velim, sed, venerit iste
|
|
Si furor, optarim non habuisse manus;
|
|
Nec saevo sis casta metu, sed mente fideli,
|
75
|
Mutuus absenti te mihi servet amor.
|
|
At, quae fida fuit nulli, post victa senecta
|
|
Ducit inops tremula stamina torta manu
|
|
Firmaque conductis adnectit licia telis
|
|
Tractaque de niveo vellere ducta putat.
|
80
|
Hanc animo gaudente vident iuvenumque catervae
|
|
Conmemorant merito tot mala ferre senem,
|
|
Hanc Venus exalto flentem sublimis Olympo
|
|
Spectat et, infidis quam sit acerba, monet.
|
|
Haec aliis maledicta cadant; nos, Delia, amoris
|
85
|
Exemplum cana simus uterque coma.
|
|