eadem pecunia vocabulum mutat: nam potest idem dici dos, 5.175.1
arrabo, merces, corollarium. dos, si nuptiarum causa data; haec graece
δωτίνη: ita enim hoc Siculi; ab eodem donum: nam graece ut †isse-
donion et ut alii δόμα et ut Attici δόσιν. arrabo sic data, ut reli-
quum reddatur: hoc verbum item a graeco ἀρραβών. reliquum, quod 5
ex eo quod debitum reliquum. damnum a demptione, cum minus re 176.1
factum quam quanti constat. lucrum ab luendo, si amplius quam ut
exsolveret, quanti esset, <re>ceptum. detrimentum a detritu, quod ea
quae trita minoris pretii. †ab eadem mente intertrimentum ab eo,
quod duo quae inter se trita, et deminuta, a quo etiam in<ter>trigo 5
dicta. multa [a] pecunia quae a magistratu dicta, ut exigi posset ob 177.1
peccatum; quod singulae dicuntur, appellatae eae multae, quod olim
†unum dicebant multae: itaque cum <in> dolium aut culleum vinum
addunt rustici, prima urna addita dicunt etiam nunc. poena a poeniendo
aut quod post peccatum sequitur. pretium, quod emptionis aestima- 5
tionisve causa constituitur, dictum a peritis, quod hi soli facere pos-
sunt recte id. si quid datum pro opera aut opere, merces, a merendo. 178.1
quod manu factum erat et datum pro eo, manupretium, a manibus et
pretio. corollarium, si additum praeter quam quod debitum; eius vo-
cabulum fictum a corollis, quod eae, cum placuerant actores, in scena
dari solitae. praeda est ab hostibus capta, quod manu parta, ut 5
parida praeda. praemium a praeda, quod ob recte quid factum con-
cessum. si datum quod reddatur, mutuum, quod Siculi moeton: ita- 179.1
que scribit Sophron 'moeton †antimo et'. munus quod mutuo animo
qui sunt dant officii causa; alterum munus, quod muniendi causa im-
peratum, a quo etiam municipes, qui una munus fungi debent, dicti.
[si is] ea pecunia quae in iudicium venit in litibus, sacramentum a 180.1
sacro; qui[s] petebat et qui infitiabatur, de aliis rebus uterque quin-
genos aeris ad pontem deponebant, de aliis rebus item certo alio legi-
timo numero assum; qui iudicio vicerat, suum sacramentum e sacro
auferebat, victi ad aerarium redibat. tributum dictum a tribubus, 181.1
quod ea pecunia, quae populo imperata erat, tributim a singulis pro
portione census exigeba[n]tur. ab hoc ea quae assignata erat attri-
butum dictum; ab eo quoque quibus attributa erat pecunia, ut militi
reddant, tribuni aerarii dicti; id quod attributum erat, aes militare; 5
hoc est quod ait Plautus: 'cedit miles, aes petit'. et hinc
dicuntur milites aerarii ab aere, quod stipendia facerent. hoc ipsum 182.1
stipendium a stipe dictum, quod aes quoque stipem dicebant: nam
quod asses libras pondo erant, qui acceperant maiorem numerum non
in arca ponebant, sed in aliqua cella stipabant, id est componebant,
quo minus loci occuparet; ab stipando stipem dicere coeperunt. stips 5
ab στοιβή fortasse, graeco verbo. id apparet, quod ut tum institutum
etiam nunc diis cum thesauris asses dant stipem dicunt, et qui pe-
cuniam alligat, stipulari et restipulari. militis stipendia ideo, quod
eam stipem pendebant; ab eo etiam Ennius scribit:
'Poeni stipendia pendunt'. ab eodem aere pendendo dispensator, et in 183.1
tabulis scribimus expensum et [in] prima pensio et sic secunda aut
quae alia, et dispendium, ideo quod in dispendendo solet minus fieri;
compendium quod cum compenditur una fit; a quo usura, quod in
sorte accedebat, impendium appellatum; quae cum accederet ad sortem 5
usu[m], usura dicta, ut sors quod suum fit sorte. per trutinam solvi
solitum: vestigium etiam nunc manet in aede Saturni, quod ea etiam
nunc propter pensuram trutinam habet positam. ab aere aerarium
appellatum.