| BUCOLICA EINSIDLENSIA | |
| THAMYRA, LADAS, MIDA | |
| Thamyra Te, formose Mida, iam dudum nostra requirunt | 1.1 |
| iurgia: da vacuam pueris certantibus aurem. | |
| Mida Haud moror: et casti nemoris secreta voluptas | |
| invitat calamos: imponite lusibus artem. | |
| Thamyra Praemia si cessant, artis fiducia muta est. | 5 |
| Ladas Sed nostram durare fidem duo pignora cogent: | |
| vel caper ille, nota frontem qui pingitur alba, | |
| vel levis haec et nobilibus circumdata bullis | |
| fistula, silvicolae munus memorabile Fauni. | |
| Thamyra Sive caprum mavis vel Fauni ponere munus, | 10 |
| elige utrum perdas; et erit, puto, certius omen | |
| fistula: damnato iam nunc pro pignore prompta est. | |
| Ladas Quid iuvat insanis lucem consumere verbis? | |
| iudicis e gremio victoris gloria surgat. | |
| Thamyra Praeda mea est, quia Caesareas me dicere laudes | 15 |
| mens iubet: huic semper debetur palma labori. | |
| Ladas Et me sidereo corrupit Cynthius ore | |
| laudatamque chelyn iussit variare canendo. | |
| Mida Pergite io, pueri, promissum reddere carmen. | |
| sic vos cantantes deus adiuvet! incipe Lada | 20 |
| tu prior, alternus Thamyras imponet honorem. | |
| Ladas Maxime divorum caelique aeterna potestas, | |
| seu tibi, Phoebe, placet temptare loquentia fila | |
| et citharae modulis primordia iungere mundi, | |
| carmine seu virgo furit et canit ore coacto: | 25 |
| fas mihi sit vidisse deos, fas prodere mundo. | |
| seu caeli mens illa fuit seu solis imago, | |
| dignus utroque <deo> stetit ostro clarus et auro | |
| intonuitque manu. talis divina potestas, | |
| quae genuit mundum septemque intexuit orbis | 30 |
| artificis zonas et toto miscet amore: | |
| talis Phoebus erat, cum laetus caede draconis | |
| docta repercusso generavit carmina plectro. | |
| caelestes ulli si sunt, hac voce locuntur! | |
| venerat ad modulos doctarum turba sororum | 35 |
| Thamyra Huc huc Pierides volucri concedite saltu: | |
| hic Heliconis opes florent, hic vester Apollo est! | |
| tu quoque, Troia, sacros cineres ad sidera tolle | |
| atque Agamemnoniis opus hoc ostende Mycenis. | |
| iam tanti cecidisse fuit! gaudete ruinae | 40 |
| et laudate rogos: vester vos tollit alumnus. | |
| * * * | |
| . . . plurima barba | |
| albaque caesaries pleno radiabat honore. | |
| ergo ut divinis implevit vocibus auras, | 45 |
| candida flaventi distinxit tempora vitta | |
| Caesareumque caput merito velavit amictu. | |
| haud procul Iliaco quondam non segnior ore | |
| stabat et ipsa suas delebat Mantua cartas. | |
| * * * | 50 |