VI
|
|
[Astylus, Lycidas, Mnasyllus]
|
|
Astylus Serus ades, Lycida: modo Nyctilus et puer Alcon
|
6.1
|
certavere sub his alterno carmine ramis,
|
|
iudice me, sed non sine pignore. Nyctilus haedos
|
|
iuncta matre dedit: catulum dedit ille Lacaenae,
|
|
iuravitque genus: sed sustulit omnia victor.
|
5
|
Lycidas Nyctilon ut cantu rudis exsuperaverit Alcon?
|
|
Astyle, credibile est, si vincat acanthida cornix,
|
|
vocalem superet si dirus aedona bubo.
|
|
Astylus Non potiar Petale, qua nunc ego maceror una,
|
|
si magis aut docili calamorum Nyctilus arte
|
10
|
aut cantu magis est quam vultu proximus illi.
|
|
Lycidas Iam non decipior: te iudice pallidus alter
|
|
venit et hirsuta spinosior hystrice barbam;
|
|
candidus alter erat levique decentior ovo
|
|
et ridens oculis crinemque simillimus auro,
|
15
|
qui posset dici, si non cantaret, Apollo.
|
|
Astylus O Lycida, si quis tibi carminis usus inesset,
|
|
tu quoque laudatum posses Alcona probare.
|
|
Lycidas Vis igitur, quoniam nec nobis, improbe, par es,
|
|
ipse tuos iudex calamos committere nostris?
|
20
|
vis conferre manum? veniat licet arbiter Alcon.
|
|
Astylus Vinces tu quemquam? vel te certamine quisquam
|
|
dignetur, qui vix stillantes, aride, voces
|
|
rumpis et expellis male singultantia verba?
|
|
Lycidas Fingas plura licet: nec enim potes, improbe, vera
|
25
|
exprobrare mihi, sicut tibi multa Lycotas.
|
|
sed quid opus vana consumere tempora lite?
|
|
ecce venit Mnasyllus: erit (nisi forte recusas)
|
|
arbiter inflatis non credulus, improbe, verbis.
|
|
Astylus Malueram, fateor, vel praedamnatus abire
|
30
|
quam tibi certanti partem committere vocis.
|
|
ne tamen hoc impune feras: en aspicis illum,
|
|
candida qui medius cubat inter lilia, cervum?
|
|
quamvis hunc Petale mea diligat, accipe victor.
|
|
scit frenos et ferre iugum sequiturque vocantem
|
35
|
credulus et mensae non improba porrigit ora.
|
|
aspicis, ut fruticat late caput utque sub ipsis
|
|
cornibus et tereti pendent redimicula collo?
|
|
aspicis, ut niveo frons inretita capistro
|
|
lucet et, a dorso quae totam circuit alvum,
|
40
|
alternat vitreas lateralis cingula bullas?
|
|
cornua summa (vides?) ramosaque tempora molles
|
|
implicuere rosae rutiloque monilia torque
|
|
extrema cervice natant, ubi pendulus apri
|
|
dens sedet et nivea distinguit pectora luna,
|
45
|
hunc, sicutque vides, pignus, Mnasylle, paciscor
|
|
perdere, dum sciat hic se non sine pignore vinci.
|
|
Lycidas Terreri, Mnasylle, suo me munere credit:
|
|
aspice quam timeam! genus est, ut scitis, equarum
|
|
non vulgare mihi, quarum de sanguine ponam
|
50
|
velocem Petason, qui gramina matre relicta
|
|
nunc primum teneris libavit dentibus: illi
|
|
terga sedent, micat acre caput, sine pondere cervix,
|
|
et tornata brevi substringitur ungula cornu,
|
|
ungula, qua viridi sic exsultavit in arvo,
|
55
|
tangeret ut fragiles, sed non curvaret, aristas:
|
|
hunc dare, si vincar, silvestria numina iuro.
|
|
Mnasyllus Et vacat et vestros cantus audire iuvabit.
|
|
iudice me sane contendite, si libet: istic
|
|
protinus ecce torum fecere sub ilice Musae.
|
60
|
Astylus Sed ne vicini nobis sonus obstrepat amnis,
|
|
gramina linquamus ripamque volubilis undae.
|
|
namque sub exeso raucum mihi pumice lymphae
|
|
respondent et obest arguti glarea rivi.
|
|
Lycidas Si placet, antra magis vicinaque saxa petamus,
|
65
|
saxa, quibus viridis stillanti vellere muscus
|
|
dependet scopulisque cavum sinuantibus arcum
|
|
imminet exesa veluti testudine concha.
|
|
Mnasyllus Venimus et tacito sonitum mutavimus antro:
|
|
seu residere libet, dabit ecce sedilia tophus,
|
70
|
ponere seu cubitum, melior viret herba tapetis.
|
|
nunc mihi seposita reddantur carmina lite;
|
|
nam vicibus teneros malim cantetis amores:
|
|
Astyle, tu Petalen, Lycida, tu Phyllida lauda.
|
|
Lycidas Tu modo nos illis (iam nunc, Mnasylle, precamur)
|
75
|
auribus accipias, quibus hunc et Acanthida nuper
|
|
diceris in silva iudex audisse Thalea.
|
|
Astylus Non equidem possum, cum provocet iste, tacere.
|
|
rumpor enim, Mnasylle: nihil nisi iurgia quaerit.
|
|
audiat aut dicat, quoniam cupit; hoc mihi certe
|
80
|
dulce satis fuerit, Lycidam spectare trementem,
|
|
dum te teste palam sua crimina pallidus audit.
|
|
Lycidas Me, puto, vicinus Stimicon, me proximus Aegon
|
|
hos inter frutices tacite risere volentem
|
|
oscula cum tenero simulare virilia Mopso.
|
85
|
Astylus Fortior o utinam nondum Mnasyllus adesset!
|
|
efficerem, ne te quisquam tibi turpior esset.
|
|
Mnasyllus Quid furitis, quo vos insania tendere iussit?
|
|
si vicibus certare placet—sed non ego vobis
|
|
arbiter: hoc alius possit discernere iudex.
|
90
|
et venit ecce Micon, venit et vicinus Iollas:
|
|
litibus hi vestris poterunt imponere finem.
|
|