Sanguinem incisa uena mitti nouum non est: sed nullum
|
2.10.1.1
|
paene esse morbum, in quo non mittatur, nouum est. Item mitti iunio-
|
|
ribus feminis uterum non gerentibus uetus est: in pueris uero idem
|
|
experiri et in senioribus et in grauidis quoque mulieribus uetus non
|
|
est: siquidem antiqui primam ultimamque aetatem sustinere non
|
5
|
posse hoc auxilii genus iudicabant, persuaserantque sibi mulierem
|
|
grauidam, quae ita curata esset, abortum esse facturam. Postea uero
|
2.1
|
usus ostendit nihil in his esse perpetuum, aliasque potius obserua-
|
|
tiones adhibendas esse, ad quas derigi curantis consilium debeat. In-
|
|
terest enim, non quae aetas sit, neque quid in corpore intus geratur,
|
|
sed quae uires sint. Ergo si iuuenis inbecillus est, aut si mulier, quae
|
5
|
grauida non est, parum ualet, male sanguis emittitur: emoritur enim
|
|
uis, si qua supererat, hoc modo erepta. At firmus puer et robustus
|
3.1
|
senex et grauida mulier ualens tuto curatur. Maxime tamen in his
|
|
medicus inperitus falli potest, quia fere minus roboris illis aetatibus
|
|
subest; mulierique praegnati, post curationem quoque, uiribus opus
|
|
est, non tantum ad se, sed etiam ad partum sustinendum. Non quic-
|
4.1
|
quid autem intentionem animi et prudentiam exigit protinus facien-
|
|
dum est, cum praecipua in hoc ars sit, quae non annos numeret, ne-
|
|
que conceptionem solam uideat, sed uires aestimet, et eo colligat, pos-
|
|
sit necne superesse, quod uel puerum uel senem uel in una muliere duo
|
5
|
corpora simul sustineat. Interest etiam inter ualens corpus et obesum,
|
5.1
|
inter tenue et infirmum: tenuioribus magis sanguis, plenioribus ma-
|
|
gis caro abundat. Facilius itaque illi detractionem eiusmodi sustinent:
|
|
celeriusque ea, si nimium est pinguis, aliquis adfligitur; ideoque uis
|
|
corporis melius ex uenis quam ex ipsa specie aestimatur. Neque solum
|
5
|
haec consideranda sunt, sed etiam morbi genus quod sit, utrum su-
|
|
perans an deficiens materia laeserit, corruptum corpus sit an integrum.
|
|
Nam si materia uel deest uel integra est, istud alienum est: at si uel
|
6.1
|
copia sui male habet, uel corrupta est, nullo modo melius succurri-
|
|
tur. Ergo uehemens febris, ubi rubet corpus, uenaeque plenae tument,
|
|
sanguinis detractionem requirit; item uiscerum morbi, neruorum et
|
|
resolutio et rigor et distentio, quicquid denique fauces difficultate
|
5
|
spiritus strangulat, quicquid supprimit subito uocem, quisquis in-
|
|
tolerabilis dolor est, et quacumque de causa ruptum aliquid intus at-
|
|
que collisum est; item malus corporis habitus omnesque acuti morbi,
|
7.1
|
qui modo, ut supra dixi, non infirmitate sed onere nocent. Fieri
|
|
tamen potest, ut morbus quidem id desideret, corpus autem uix pati
|
|
posse uideatur: sed <si> nullum tamen appare<a>t aliud auxilium,
|
|
periturusque sit qui laborat, nisi temeraria quoque uia fuerit adiu-
|
5
|
tus, in hoc statu boni medici est ostendere, quam nulla spes sit sine
|
|
sanguinis detractione, faterique, quantus in hac ipsa metus sit, et
|
|
tum demum, si exigetur, sanguinem mittere. De quo dubitari in eius-
|
8.1
|
modi re non oportet: satius est enim anceps auxilium experiri quam
|
|
nullum; idque maxime fieri debet, ubi nerui resoluti sunt; ubi su-
|
|
bito aliquis ommutuit; ubi angina strangulatur; ubi prioris febris
|
|
accessio paene confecit, paremque subsequi uerisimile est neque eam
|
5
|
uidentur sustinere aegri uires posse. Cum sit autem minime crudo
|
9.1
|
sanguis mittendus, tamen ne id quidem perpetuum est: neque enim
|
|
semper concoctionem res expectat. Ergo si ex superiore parte ali-
|
|
quis decidit, si contusus est, si ex aliquo subito casu sanguinem uomit,
|
|
quamuis paulo ante sumpsit cibum, tamen protinus ei demenda ma-
|
5
|
teria est, ne, si subsederit, corpus adfligat; idemque etiam in aliis
|
|
casibus repentinis, qui strangulabunt, dictum erit. At si morbi ratio
|
10.1
|
patietur, tum demum nulla cruditatis suspicione remanente id fiet;
|
|
ideoque ei rei uidetur aptissimus aduersae ualetudinis dies secundus
|
|
aut tertius. Sed ut aliquando etiam primo die sanguinem mittere ne-
|
|
cesse est, sic numquam utile post diem quartum est, cum iam spatio
|
5
|
ipsa materia et exhausta est et corpus conr<u>pit, ut detractio inbecillum
|
|
id facere possit, non possit integrum. Quod si uehemens febris urget,
|
11.1
|
in ipso impetu eius sanguinem mittere hominem iugulare est; expec-
|
|
tanda ergo remissio est: si non decrescit, sed crescere desiit, neque spe-
|
|
ratur remissio, tum quoque, quamuis peior, sola tamen occasio non
|
|
omittenda est. Fere etiam ista medicina, ubi necessaria est, in biduum
|
12.1
|
diuidenda est: satius est enim in primo leuare aegrum, deinde perpur-
|
|
gare, quam simul omni <ui> effusa fortasse praecipitare. Quod si in
|
|
pure quoque aquaque, quae inter cutem est, ita respondet, quanto ma-
|
|
gis necesse est in sanguine respondeat. Mitti uero is debet, si totius
|
5
|
corporis causa fit, ex brachio; si partis alicuius, ex ea ipsa parte aut
|
|
certe quam proxima, quia non ubique mitti potest, sed in temporibus,
|
|
in brachiis, iuxta talos. Neque ignoro quosdam dicere quam longissime
|
13.1
|
sanguinem inde, ubi laedit, esse mittendum: sic enim auerti materiae
|
|
cursum: at illo modo in id ipsum, quod grauat, euocari. Sed id falsum
|
|
est: proximum enim locum primum exhaurit, ex ulterioribus autem
|
|
eatenus sanguis sequitur, quatenus emittitur; ubi is suppressus est,
|
5
|
quia non trahitur, ne uenit quidem. Videtur tamen usus ipse docuisse,
|
14.1
|
si caput fractum est, ex brachio potius sanguinem esse mittendum; si
|
|
quod in umero uitium est, ex altero brachio: credo quia, si quid parum
|
|
cesserit, opportuniores hic eae partes iniuriae sunt, quae iam male ha-
|
|
bent. Auertitur quoque interdum sanguis, ubi alia parte prorumpens
|
5
|
alia emittitur. Desinit enim fluere qua nolumus, inde obiectis quae
|
|
prohibeant, alia dato itinere. Mittere autem sanguinem cum sit expe-
|
15.1
|
ditissimum usum habenti, tum ignaro difficillimum est: iuncta enim
|
|
est uenae arteria, his nerui. Ita, si neruum scalpellus attingit, sequi-
|
|
tur neruorum distentio, eaque hominem crudeliter consumit. At arteria
|
|
incisa neque coit neque sanescit; interdum etiam, ut sanguis uehemen-
|
5
|
ter erumpat, efficit. Ipsius quoque uenae, si forte praecisa est, capita
|
16.1
|
comprimuntur, neque sanguinem emittunt. At si timide scalpellus
|
|
demittitur, summam cutem lacerat neque uenam incidit: nonnum-
|
|
quam <etiam> ea latet neque facile reperitur. Ita multae res id diffi-
|
|
cile inscio faciunt, quod perito facillimum est. Incidenda ad medium
|
5
|
uena est. Ex qua cum sanguis erumpit, colorem eius habitumque
|
|
oportet attendere. Nam si is crassus et niger est, uitiosus est, ideoque
|
17.1
|
utiliter effunditur: si rubet et perlucet, integer est; eaque missio san-
|
|
guinis adeo non prodest, ut etiam noceat; protinusque is supprimendus
|
|
est. Sed id euenire non potest sub eo medico, qui scit, ex quali corpore
|
|
sanguis mittendus sit. Illud magis fieri solet, ut aeque niger adsidue
|
18.1
|
ac primo die profluat; quod quamuis ita est, tamen si iam satis fluxit,
|
|
supprimendus est, semperque ante finis faciendus est, quam anima de-
|
|
ficiat, deligandumque brachium superinposito expresso ex aqua fri-
|
|
gida penicillo, et postero die auerso medio digito uena ferienda, ut re-
|
5
|
cens coitus eius resoluatur iterumque sanguinem fundat. Siue autem
|
19.1
|
primo siue secundo die sanguis, qui crassus et niger initio fluxerat,
|
|
et rubere et perlucere coepit, satis materiae detractum est, atque quod
|
|
superest sincerum est; ideoque protinus brachium deligandum haben-
|
|
dumque ita est, donec ualens cicatricula sit; quae celerrime in uena
|
5
|
confirmatur.
|
|