LIBER V.
|
|
Dixi de is malis corporis, quibus uictus ratio maxime subuenit:
|
5.pr.1.1
|
nunc transeundum est ad eam medicinae partem, quae magis MEDICA-
|
|
MENTIS pugnat. His multum antiqui auctores tribuerunt, et Erasi-
|
|
stratus et ii, qui se empiricos nominarunt, praecipue tamen Herophilus
|
|
deductique ab illo uiro, adeo ut nullum morbi genus sine his curarent.
|
5
|
Multaque etiam de facultatibus medicamentorum memoriae <prodi-
|
|
derunt>, qualia sunt uel Zenonis uel Andriae uel Apolloni, qui Mys
|
|
cognominatus est. Horum autem usum ex magna parte Asclepiades
|
2.1
|
non sine causa sustulit; et cum omnia fere medicamenta stomachum
|
|
laedant malique suci sint, ad ipsius uictus rationem potius omnem
|
|
curam suam transtulit. Verum ut illud in plerisque morbis utilius
|
|
est, sic multa admodum corporibus nostris incidere consuerunt, quae
|
5
|
sine medicamentis ad sanitatem peruenire non possunt. Illud ante
|
|
omnia scire conuenit, quod omnes medicinae partes ita innexae sunt,
|
|
ut ex toto separari non possint sed ab eo nomen trahant, a quo pluri-
|
|
mum petunt. Ergo et illa, quae uictu curat, aliquando medicamentum
|
3.1
|
adhibet, et illa, quae praecipue medicamentis pugnat, adhibere etiam
|
|
rationem uictus debet, quae multum admodum in omnibus corporis
|
|
malis proficit.
|
|