De resecanda uetere uinea et propaganda.
  Veterem uineam, si in summo radices habebit, resecare 6.1.1
nolito; alioquin etiam nouellam uineam, quae ex resectione
enata fuerit, inutilem habebis, prima parte terrae natantibus
radicibus, neque fructum uberem percipies et nihilominus
celeriter consenescet. eiusmodi itaque uinea, si non pera- 5
ridos habet truncos et flecti potest, factis sulcis op-
time sternitur atque ita renouellatur. sin autem usque eo 2.1
exaruit, ut curuari non possit, primo anno summatim, ita
ne radices eruas aut laedas, oblaqueato eam et stercus ad
radices addito atque ita putato, ut paucas et certas mate-
rias relinquas, et fodias diligenter et saepius pampines, ne 5
omnino superuacua sarmenta nutriat. sic exculta longas et 3.1
firmas materias creabit, quas sequenti anno scrobibus inter
ordines factis propaginabis ac deinde triennio, cum con-
ualescat, saepius fodies matremque ipsam onerabis; nihil in
posterum prospicies ei, quam sublaturus es. posterum <in> annum 5
matrem radicitus tolles atque ita nouellam uineam ordinabis.
sin autem uetus uinea dumtaxat generis boni radices alte 4.1
positas habebit, ita ut oblaqueatae non conspiciantur, eam
uineam circa Kal. Martias, antequam reseces, oblaqueato et
protinus, cum alte oblaqueaueris, sic resecato. quattuor
digitos ab radicibus trunci relinquito et, si fieri poterit, iuxta 5
aliquem nodum serrula desecato et plagam acutissimo ferro
deleuato. deinde minutam terram mediocriter stercoratam
ita superponito, ut adobruto trunco ne minus tres digiti
terrae super plaga sint, hoc idcirco, ne sole inarescat et ut 5.1
melius materias citet percepto humore, quem terra praebet.
at quae mali generis et infructuosa uinea est summasque
partes eiuncidas et exesas habet, si radices eius satis alte
positae sunt, optime inseretur ita, ut oblaqueata et nudata 5
pars ima secundum terram sic amputetur, ne cum aggerata
fuerit, supra terram extet.