Medicinae mularum
  Medicinas huius pecoris plerumque iam in aliis generibus 6.38.1.1
edocui; propria tamen quaedam uitia mularum non omittam,
quorum remedia subscripsi. equienti mulae cruda brassica
datur, suspiriosae sanguis detrahitur et cum sextario uini
atque olei turis semuncia marrubii sucus instar heminae mix- 5
tus infunditur. suffraginosae hordeacia farina inponitur, mox 2.1
suppuratio ferro reclusa linamentis curatur, uel gari optimi
sextarius cum libra olei per narem sinistram dimittitur ad-
misceturque huic medicamini trium uel quattuor ouorum
albus liquor separatis uitellis. flemina secari et interdum inuri 3.1
solent. sanguis demissus in pedes ita ut in equis emittitur, uel
si est herba, quam ueratrum uocant rustici, pro pabulo cedit.
est et ὑοσκύαμος, cuius semen detritum et cum uino datum
praedicto uitio medetur. 5
  Macies et languor submouetur saepius data potione, quae
recipit semunciam sulpuris ouumque crudum et murrae
pondus denarii. haec trita uino admiscentur atque ita
faucibus infunduntur. sed et tussi dolorique uentris eadem 4.1
ista aeque medentur. ad maciem nulla res tantum quan-
tum Medica potest. ea herba uiridis celerius nec tarde
tamen arida faeni uice saginat iumenta, uerum modice danda,
ne nimio sanguine stranguletur pecus. lassae et aestuanti 5
mulae adeps in fauces demittitur uinumque in os suffunditur.
cetera exequemur in mulis, sicut prioribus huius uoluminis
partibus tradidimus, quae curam boum equorumque continent.