De minore asello
  De minore pecore dicturis, Publi Siluine, principium 7.1.1.1
tenebit minor in ora Arcadiae uilis hic uolgarisque asellus,
cuius plerique rusticarum rerum auctores in emendis tuendis-
que iumentis praecipuam rationem uolunt esse. nec iniuria,
nam etiam eo rure, quod pascuo caret, contineri potest exiguo 5
et qualicumque pabulo contentus, quippe uel foliis spinisque
uepraticis alitur uel obiecto fasce stramentorum, paleis uero,
quae pene omnibus regionibus abundant, etiam gliscit. tum 2.1
inprudentis custodis uiolentiam neglegentiamque fortissime
sustinet plagarum et penuriae tolerantissimus, propter quae
tardius deficit quam ullum aliud armentum. nam laboris
et famis maxime patiens raro morbis adficitur. huius animalis 5
tam exiguae tutelae plurima et necessaria opera supra portio-
nem respondent, cum et facilem terram, qualis in Baetica
totaque Libye sit, leuibus aratris proscindat et non minima
pondere uehicula trahat. saepe etiam, ut celeberrimus 3.1
poeta memorat,
      tardi costas agitator aselli
    uilibus aut onerat pomis lapidemque
       reuertens 5
    incussum aut atrae massam picis urbe
       reportat.
iam uero molarum et conficiendi frumenti pene sollemnis est
huius pecoris labor. quare omne rus tamquam maxime neces-
sarium instrumentum desiderat asellum, qui, ut dixi, pleraque 10
utensilia et uehere in urbem et reportare collo uel dorso com-
mode potest. qualis autem species eius uel cura probatissima sit,
superiore libro, cum de pretioso praeciperetur, satis dictum est.