HISTORIAE ALEXANDRI MAGNI
|
|
LIBER III
|
|
Inter haec Alexander ad conducendum ex
|
3.1.1.1
|
Peloponneso militem Cleandro cum pecunia
|
|
misso Lyciae Pamphyliaeque rebus compositis
|
|
ad urbem Celaenas exercitum admovit.
|
|
Media
|
2.1
|
illa tempestate moenia interfluebat Marsyas
|
|
amnis, fabulosis Graecorum carminibus incli-
|
|
tus.
|
|
Fons eius ex summo montis cacumine ex-
|
3.1
|
currens in subiectam petram magno strepitu
|
|
aquarum cadit; inde diffusus circumiectos rigat
|
|
campos, liquidus et suas dumtaxat undas tra-
|
|
hens.
|
5
|
Itaque color eius placido mari similis lo-
|
4.1
|
cum poetarum mendacio fecit: quippe traditum
|
|
est nymphas amore amnis retentas in illa rupe
|
|
considere.
|
|
Ceterum quamdiu intra muros fluit,
|
5.1
|
nomen suum retinet; at cum extra munimenta
|
|
se evolvit, maiore vi ac mole agentem undas
|
|
Lycum appellant.
|
|
Alexander quidem urbem
|
6.1
|
destitutam ab suis intrat, arcem vero, in quam
|
|
confugerant, oppugnare adortus caduceatorem
|
|
praemisit, qui denuntiaret, ni dederent, ipsos
|
|
ultima esse passuros.
|
5
|
Illi caduceatorem in tur-
|
7.1
|
rem et situ et opere multum editam perductum,
|
|
quanta esset altitudo, intueri iubent ac nuntiare
|
|
Alexandro non eadem ipsum et incolas aestima-
|
|
tione munimenta metiri: se sciret inexpugnabiles
|
5
|
esse, ad ultimum pro fide morituros.
|
|
Ceterum
|
8.1
|
ut circumsederi arcem et omnia sibi in dies ar-
|
|
tiora esse viderunt, sexaginta dierum indutias
|
|
pacti, ut, nisi intra eos auxilium Dareus ipse
|
|
misisset, dederent urbem, postquam nihil inde
|
5
|
praesidii mittebatur, ad praestitutam diem per-
|
|
misere se regi.
|
|
Superveniunt deinde legati Atheniensium
|
9.1
|
petentes, ut capti apud Granicum amnem red-
|
|
derentur sibi. Ille non hos modo sed etiam cete-
|
|
ros Graecos restitui suis iussurum respondit fi-
|
|
nito Persico bello.
|
5
|
Ceterum Dareo imminens,
|
10.1
|
quem nondum Euphraten superasse cognoverat,
|
|
undique omnes copias contrahit, totis viribus
|
|
tanti belli discrimen aditurus.
|
|
Phrygia erat, per quam ducebatur exercitus.
|
11.1
|
Pluribus vicis quam urbibus frequens tunc ha-
|
|
bebat nobilem quondam Midae regiam.
|
|
Gor-
|
12.1
|
dium nomen est urbi, quam Sangarius amnis
|
|
praeterfluit, pari intervallo Pontico et Cilicio
|
|
mari distantem.
|
|
Inter haec maria angustissi-
|
13.1
|
mum Asiae spatium esse comperimus, utroque
|
|
in artas fauces compellente terram. Quae quia
|
|
continenti adhaeret, sed magna ex parte cingi-
|
|
tur fluctibus, speciem insulae praebet, ac nisi
|
5
|
tenue discrimen obiceret, quae nunc dividit ma-
|
|
ria committeret.
|
|
Alexander urbe in dicionem
|
14.1
|
suam redacta Iovis templum intrat. Vehiculum,
|
|
quo Gordium, Midae patrem, vectum esse con-
|
|
stabat, aspexit, cultu haud sane a vilioribus vul-
|
|
gatisque usu abhorrens.
|
5
|
Notabile erat iugum
|
15.1
|
adstrictum compluribus nodis in semetipsos im-
|
|
plicatis et celantibus nexus.
|
|
Incolis deinde ad-
|
16.1
|
firmantibus editam esse oraculo sortem, Asiae
|
|
potiturum, qui inexplicabile vinculum solvisset,
|
|
cupido incessit animo sortis eius explendae.
|
|
Circa regem erat et Phrygum turba et Mace-
|
17.1
|
donum, illa expectatione suspensa, haec solli-
|
|
cita ex temeraria regis fiducia: quippe serie vin-
|
|
culorum ita adstricta, ut, unde nexus inciperet
|
|
quove se conderet, nec ratione nec visu perspici
|
5
|
posset, solvere adgressus iniecerat curam ei, ne
|
|
in omen verteretur inritum inceptum.
|
|
Ille ne-
|
18.1
|
quaquam diu luctatus cum latentibus nodis
|
|
"Nihil" inquit "interest, quomodo solvan-
|
|
tur", gladioque ruptis omnibus loris oraculi
|
|
sortem vel elusit vel implevit.
|
5
|
Cum deinde Dareum ubicumque esset occu-
|
19.1
|
pare statuisset, ut a tergo tuta relinqueret, Am-
|
|
photerum classi ad oram Hellesponti, copiis
|
|
autem praefecit Hegelochum, Lesbum et Chium
|
|
Coumque praesidiis hostium liberaturos.
|
5
|
His
|
20.1
|
talenta ad belli usum quingenta attributa; ad
|
|
Antipatrum et eos, qui Graecas urbes tuebantur,
|
|
DC missa; ex foedere naves sociis imperatae,
|
|
quae Hellesponto praesiderent.
|
5
|
Nondum enim
|
21.1
|
Memnonem vita excessisse cognoverat, in quem
|
|
omnes intenderat curas, satis gnarus cuncta in
|
|
expedito fore, si nihil ab eo moveretur.
|
|
Iamque ad urbem Ancyram ventum erat,
|
22.1
|
ubi numero copiarum inito Paphlagoniam in-
|
|
trat. Huic iuncti erant Heneti, unde quidam
|
|
Venetos trahere originem credunt.
|
|
Omnis haec
|
23.1
|
regio paruit regi, datisque obsidibus tributum,
|
|
quod ne Persis quidem tulissent, pendere ne co-
|
|
gerentur impetraverunt.
|
|
Calas huic regioni
|
24.1
|
praepositus est; ipse adsumptis, qui ex Mace-
|
|
donia nuper advenerant, Cappadociam petiit.
|
|