Et cetera quidem pacaverat rex. Una
|
7.11.1.1
|
erat petra, quam Arimazes Sogdianus cum
|
|
XXX milibus armatorum obtinebat alimentis
|
|
ante congestis, quae tantae multitudini vel per
|
|
biennium suppeterent.
|
5
|
Petra in altitudinem
|
2.1
|
XXX eminet stadia, circuitu C et L complecti-
|
|
tur; undique abscisa et abrupta semita peran-
|
|
gusta aditur.
|
|
In medio altitudinis spatio habet
|
3.1
|
specum, cuius os artum et obscurum est; paula-
|
|
tim deinde ulteriora panduntur, ultima etiam
|
|
altos recessus habent. Fontes per totum fere
|
|
specum manant, e quibus conlatae aquae per
|
5
|
prona montis flumen emittunt.
|
|
Rex loci diffi-
|
4.1
|
cultate spectata statuerat inde abire; cupido
|
|
deinde incessit animo naturam quoque fatigan-
|
|
di.
|
|
Prius tamen quam fortunam obsidionis ex-
|
5.1
|
periretur, Cophen—Artabazi hic filius erat—
|
|
misit ad barbaros, qui suaderet, ut dederent
|
|
rupem. Arimazes loco fretus superbe multa re-
|
|
spondit; ad ultimum, an Alexander etiam vola-
|
5
|
re posset, interrogat.
|
|
Quae nuntiata regi sic ac-
|
6.1
|
cendere animum, ut adhibitis, cum quibus con-
|
|
sultare erat solitus, indicaret insolentiam bar-
|
|
bari eludentis ipsos, quia pinnas non haberent;
|
|
se autem proxima nocte effecturum, ut crede-
|
5
|
ret Macedones etiam volare.
|
|
"CCC" inquit
|
7.1
|
"pernicissimos iuvenes ex suis quisque copiis
|
|
perducite ad me, qui per calles et paene invias
|
|
rupes domi pecora agere consueverant."
|
|
Illi
|
8.1
|
praestantes et levitate corporum et ardore ani-
|
|
morum strenue adducunt. Quos intuens rex
|
|
"Vobiscum," inquit "o iuvenes et mei aequa-
|
|
les, urbium invictarum ante me munimenta
|
5
|
superavi, montium iuga perenni nive obruta
|
|
emensus sum, angustias Ciliciae intravi, Indiae
|
|
sine lassitudine vim frigoris sum perpessus. Et
|
|
mei documenta vobis dedi et vestra habeo.
|
|
Pe-
|
9.1
|
tra, quam videtis, unum aditum habet, quem
|
|
barbari obsident, cetera neglegunt: nullae vigi-
|
|
liae sunt, nisi quae castra nostra spectant.
|
|
In-
|
10.1
|
venietis viam, si sollerter rimati fueritis aditus
|
|
ferentes ad cacumen. Nihil tam alte natura con-
|
|
stituit, quo virtus non possit eniti. Experiendo,
|
|
quae ceteri desperaverint, Asiam habemus in
|
5
|
potestate.
|
|
Evadite in cacumen; quod cum ce-
|
11.1
|
peritis, candidis velis signum mihi dabitis, ego
|
|
copiis admotis hostem in nos a vobis convertam.
|
|
Praemium erit ei, qui primus occupaverit ver-
|
12.1
|
ticem, talenta X; uno minus accipiet, qui proxi-
|
|
mus ei venerit, eademque ad decem homines
|
|
servabitur portio. Certum autem habeo vos non
|
|
tam liberalitatem intueri meam quam volun-
|
5
|
tatem."
|
|
His animis regem audierunt, ut iam
|
13.1
|
cepisse verticem viderentur; dimissique ferreos
|
|
cuneos, quos inter saxa defigerent, validosque
|
|
funes parabant.
|
|
Rex circumvectus petram,
|
14.1
|
qua minime asper ac praeruptus aditus vide-
|
|
batur, secunda vigilia, quod bene verteret, in-
|
|
gredi iubet. Illi alimentis in biduum sumptis
|
|
gladiis modo atque hastis armati subire coepe-
|
5
|
runt.
|
|
Ac primo pedibus ingressi sunt; deinde,
|
15.1
|
ut in praerupta perventum est, alii manibus
|
|
eminentia saxa complexi levavere semet, alii
|
|
adiectis funium laqueis evasere, quidam, cum
|
|
cuneos inter saxa defigerent, gradus subdidere,
|
5
|
quis insisterent. Diem inter metum laborem-
|
|
que consumpserunt.
|
|
Per aspera enisis duriora
|
16.1
|
restabant, et crescere altitudo petrae videba-
|
|
tur. Illa vero miserabilis erat facies, cum ii,
|
|
quos instabilis gradus fefellerat, ex praecipiti
|
|
devolverentur: mox eadem in se patienda alieni
|
5
|
casus ostendebat exemplum.
|
|
Per has tamen
|
17.1
|
difficultates enituntur in verticem montis, om-
|
|
nes fatigatione continuati laboris adfecti, qui-
|
|
dam mulcati parte membrorum, pariterque eos
|
|
et nox et somnus oppressit.
|
5
|
Stratis passim cor-
|
18.1
|
poribus in inviis et asperis saxorum periculi in-
|
|
stantis obliti in lucem quieverunt; tandemque,
|
|
velut ex alto sopore excitati, occultas subiec-
|
|
tasque ipsis valles rimantes, ignari, in qua parte
|
5
|
petrae tanta vis hostium condita esset, fumum
|
|
specu infra se ipsos evolutum notaverunt.
|
|
Ex
|
19.1
|
quo intellectum illam hostium latebram esse.
|
|
Itaque hastis imposuere, quod convenerat sig-
|
|
num; totoque e numero II et XXX in ascensu
|
|
interisse adgnoscunt.
|
5
|
Rex non cupidine magis
|
20.1
|
potiundi loci quam vice eorum, quos ad tam
|
|
manifestum periculum miserat, sollicitus toto
|
|
die cacumina montis intuens restitit; noctu
|
|
demum, cum obscuritas conspectum oculorum
|
5
|
ademisset, ad curandum corpus recessit.
|
|
Pos-
|
21.1
|
tero die nondum satis clara luce primus vela,
|
|
signum capti verticis, conspexit. Sed, ne falle-
|
|
retur acies, dubitare cogebat varietas caeli, nunc
|
|
internitente lucis fulgore <nunc> condito. Ve-
|
5
|
rum ut liquidior lux apparuit caelo, dubitatio
|
|
exempta est;
|
|
vocatumque Cophen, per quem
|
22.1
|
barbarorum animos temptaverat, mittit ad eos,
|
|
qui moneret, nunc saltem salubrius consilium
|
|
inirent; sin autem fiducia loci perseverarent,
|
|
ostendi a tergo iussit, qui ceperant verticem.
|
5
|
Cophes admissus suadere coepit Arimazi pe-
|
23.1
|
tram tradere gratiam regis inituro, si tantas res
|
|
molientem in unius rupis obsidione haerere non
|
|
coegisset. Ille ferocius superbiusque quam antea
|
|
locutus abire Cophen iubet.
|
5
|
At is prensum
|
24.1
|
manu barbarum rogat, ut secum extra specum
|
|
prodeat. Quo impetrato iuvenes in cacumine
|
|
ostendit <et> eius superbiae haud immerito inlu-
|
|
dens pinnas habere ait milites Alexandri.
|
5
|
Iam-
|
25.1
|
que <e> Macedonum castris signorum concentus et
|
|
totius exercitus clamor audiebatur. Ea res, sicut
|
|
pleraque belli vana et inania, barbaros ad dedi-
|
|
tionem traxit: quippe occupati metu paucita-
|
5
|
tem eorum, qui a tergo erant, aestimare non
|
|
poterant.
|
|
Itaque Cophen—nam trepidantes
|
26.1
|
reliquerat—strenue revocant et cum eo XXX
|
|
principes mittunt, qui petram tradant et, ut in-
|
|
columibus abire liceat, paciscantur.
|
|
Ille quam-
|
27.1
|
quam verebatur, ne conspecta iuvenum pauci-
|
|
tate deturbarent eos barbari, tamen et fortunae
|
|
suae confisus et Arimazi superbiae <infensus>
|
|
nullam se condicionem deditionis accipere re-
|
5
|
spondit.
|
|
Arimazes desperatis magis quam per-
|
28.1
|
ditis rebus cum propinquis nobilissimisque gen-
|
|
tis suae descendit in castra; quos omnis verberi-
|
|
bus adfectos sub ipsis radicibus petrae crucibus
|
|
iussit adfigi.
|
5
|
Multitudo deditorum incolis no-
|
29.1
|
varum urbium cum pecunia capta dono data
|
|
est, Artabazus in petrae regionisque, quae ad-
|
|
posita esset ei, tutela relictus.
|
|