XIV
Quae cura patrum quaeve Quiritium 4.14.1
plenis honorum muneribus tuas,
  Auguste, virtutes in aevum
    per titulos memoresque fastus
aeternet, o qua sol habitabilis 5
inlustrat oras, maxime principum,
  quem legis expertes Latinae
    Vindelici didicere nuper,
quid Marte posses. milite nam tuo
Drusus Genaunos, inplacidum genus, 10
  Breunosque velocis et arces
    Alpibus inpositas tremendis
deiecit acer plus vice simplici,
maior Neronum mox grave proelium
  conmisit immanisque Raetos 15
    auspiciis pepulit secundis,
spectandus in certamine Martio
devota morti pectora liberae
  quantis fatigaret ruinis,
    indomitas prope qualis undas 20
exercet Auster Pleiadum choro
scindente nubis, inpiger hostium
  vexare turmas et frementem
    mittere equum medios per ignis.
sic tauriformis volvitur Aufidus, 25
qui regna Dauni praefluit Apuli,
  cum saevit horrendamque cultis
    diluviem meditatur agris,
ut barbarorum Claudius agmina
ferrata vasto diruit impetu 30
  primosque et extremos metendo
    stravit humum sine clade victor,
te copias, te consilium et tuos
praebente divos. nam tibi quo die
  portus Alexandrea supplex 35
    et vacuam patefecit aulam,
Fortuna lustro prospera tertio
belli secundos reddidit exitus
  laudemque et optatum peractis
    imperiis decus adrogavit. 40
te Cantaber non ante domabilis
Medusque et Indus, te profugus Scythes
  miratur, o tutela praesens
    Italiae dominaeque Romae.
te fontium qui celat origines 45
Nilusque et Hister, te rapidus Tigris,
  te beluosus qui remotis
    obstrepit Oceanus Britannis,
te non paventis funera Galliae
duraeque tellus audit Hiberiae, 50
  te caede gaudentes Sygambri
    conpositis venerantur armis.