| XII | |
| Nolis longa ferae bella Numantiae | 2.12.1 |
| nec durum Hannibalem nec Siculum mare | |
| Poeno purpureum sanguine mollibus | |
| aptari citharae modis | |
| nec saevos Lapithas et nimium mero | 5 |
| Hylaeum domitosque Herculea manu | |
| Telluris iuvenes, unde periculum | |
| fulgens contremuit domus | |
| Saturni veteris, tuque pedestribus | |
| dices historiis proelia Caesaris, | 10 |
| Maecenas, melius ductaque per vias | |
| regum colla minacium. | |
| me dulcis dominae Musa Licymniae | |
| cantus, me voluit dicere lucidum | |
| fulgentis oculos et bene mutuis | 15 |
| fidum pectus amoribus; | |
| quam nec ferre pedem dedecuit choris | |
| nec certare ioco nec dare bracchia | |
| ludentem nitidis virginibus sacro | |
| Dianae celebris die. | 20 |
| num tu quae tenuit dives Achaemenes | |
| aut pinguis Phrygiae Mygdonias opes | |
| permutare velis crine Licymniae | |
| plenas aut Arabum domos, | |
| cum flagrantia detorquet ad oscula | 25 |
| cervicem aut facili saevitia negat | |
| quae poscente magis gaudeat eripi, | |
| interdum rapere occupet? |