XVI
|
|
Otium divos rogat in patenti
|
2.16.1
|
prensus Aegaeo, simul atra nubes
|
|
condidit lunam neque certa fulgent
|
|
sidera nautis,
|
|
otium bello furiosa Thrace,
|
5
|
otium Medi pharetra decori,
|
|
Grosphe, non gemmis neque purpura ve-
|
|
nale nec auro.
|
|
non enim gazae neque consularis
|
|
submovet lictor miseros tumultus
|
10
|
mentis et curas laqueata circum
|
|
tecta volantis.
|
|
vivitur parvo bene, cui paternum
|
|
splendet in mensa tenui salinum
|
|
nec levis somnos timor aut cupido
|
15
|
sordidus aufert.
|
|
quid brevi fortes iaculamur aevo
|
|
multa? quid terras alio calentis
|
|
sole mutamus? patriae quis exsul
|
|
se quoque fugit?
|
20
|
[scandit aeratas vitiosa navis
|
|
Cura nec turmas equitum relinquit,
|
|
ocior cervis et agente nimbos
|
|
ocior Euro.]
|
|
laetus in praesens animus quod ultra est
|
25
|
oderit curare et amara lento
|
|
temperet risu: nihil est ab omni
|
|
parte beatum.
|
|
abstulit clarum cita mors Achillem,
|
|
longa Tithonum minuit senectus:
|
30
|
et mihi forsan, tibi quod negarit,
|
|
porriget hora.
|
|
te greges centum Siculaeque circum-
|
|
mugiunt vaccae, tibi tollit hinnitum
|
|
apta quadrigis equa, te bis Afro
|
35
|
murice tinctae
|
|
vestiunt lanae: mihi parva rura et
|
|
spiritum Graiae tenuem Camenae
|
|
Parca non mendax dedit et malignum
|
|
spernere volgus.
|
40
|