| XXI | |
| O nata mecum consule Manlio, | 3.21.1 |
| seu tu querellas sive geris iocos | |
| seu rixam et insanos amores | |
| seu facilem, pia testa, somnum, | |
| quocumque lectum nomine Massicum | 5 |
| servas, moveri digna bono die | |
| descende Corvino iubente | |
| promere languidiora vina. | |
| non ille, quamquam Socraticis madet | |
| sermonibus, te neglegit horridus: | 10 |
| narratur et prisci Catonis | |
| saepe mero caluisse virtus. | |
| tu lene tormentum ingenio admoves | |
| plerumque duro, tu sapientium | |
| curas et arcanum iocoso | 15 |
| consilium retegis Lyaeo, | |
| tu spem reducis mentibus anxiis | |
| virisque et addis cornua pauperi | |
| post te neque iratos trementi | |
| regum apices neque militum arma. | 20 |
| te Liber et si laeta aderit Venus | |
| segnesque nodum solvere Gratiae | |
| vivaeque producent lucernae, | |
| dum rediens fugat astra Phoebus. |