| V | |
| Divis orte bonis, optume Romulae | 4.5.1 |
| custos gentis, abes iam nimium diu: | |
| maturum reditum pollicitus patrum | |
| sancto concilio, redi. | |
| lucem redde tuae, dux bone, patriae. | 5 |
| instar veris enim voltus ubi tuus | |
| adfulsit populo, gratior it dies | |
| et soles melius nitent. | |
| ut mater iuvenem, quem Notus invido | |
| flatu Carpathii trans maris aequora | 10 |
| cunctantem spatio longius annuo | |
| dulci distinet a domo, | |
| votis ominibusque et precibus vocat | |
| curvo nec faciem litore dimovet, | |
| sic desideriis icta fidelibus | 15 |
| quaerit patria Caesarem. | |
| tutus bos etenim rura perambulat, | |
| nutrit rura Ceres almaque Faustitas, | |
| pacatum volitant per mare navitae, | |
| culpari metuit fides, | 20 |
| nullis polluitur casta domus stupris, | |
| mos et lex maculosum edomuit nefas, | |
| laudantur simili prole puerperae, | |
| culpam poena premit comes. | |
| quis Parthum paveat, quis gelidum Scythen, | 25 |
| quis Germania quos horrida parturit | |
| fetus incolumi Caesare? quis ferae | |
| bellum curet Hiberiae? | |
| condit quisque diem collibus in suis | |
| et vitem viduas ducit ad arbores; | 30 |
| hinc ad vina redit laetus et alteris | |
| te mensis adhibet deum. | |
| te multa prece, te prosequitur mero | |
| defuso pateris, et Laribus tuum | |
| miscet numen, uti Graecia Castoris | 35 |
| et magni memor Herculis. | |
| 'longas o utinam, dux bone, ferias | |
| praestes Hesperiae' dicimus integro | |
| sicci mane die, dicimus uvidi, | |
| cum sol Oceano subest. | 40 |