V
|
|
Divis orte bonis, optume Romulae
|
4.5.1
|
custos gentis, abes iam nimium diu:
|
|
maturum reditum pollicitus patrum
|
|
sancto concilio, redi.
|
|
lucem redde tuae, dux bone, patriae.
|
5
|
instar veris enim voltus ubi tuus
|
|
adfulsit populo, gratior it dies
|
|
et soles melius nitent.
|
|
ut mater iuvenem, quem Notus invido
|
|
flatu Carpathii trans maris aequora
|
10
|
cunctantem spatio longius annuo
|
|
dulci distinet a domo,
|
|
votis ominibusque et precibus vocat
|
|
curvo nec faciem litore dimovet,
|
|
sic desideriis icta fidelibus
|
15
|
quaerit patria Caesarem.
|
|
tutus bos etenim rura perambulat,
|
|
nutrit rura Ceres almaque Faustitas,
|
|
pacatum volitant per mare navitae,
|
|
culpari metuit fides,
|
20
|
nullis polluitur casta domus stupris,
|
|
mos et lex maculosum edomuit nefas,
|
|
laudantur simili prole puerperae,
|
|
culpam poena premit comes.
|
|
quis Parthum paveat, quis gelidum Scythen,
|
25
|
quis Germania quos horrida parturit
|
|
fetus incolumi Caesare? quis ferae
|
|
bellum curet Hiberiae?
|
|
condit quisque diem collibus in suis
|
|
et vitem viduas ducit ad arbores;
|
30
|
hinc ad vina redit laetus et alteris
|
|
te mensis adhibet deum.
|
|
te multa prece, te prosequitur mero
|
|
defuso pateris, et Laribus tuum
|
|
miscet numen, uti Graecia Castoris
|
35
|
et magni memor Herculis.
|
|
'longas o utinam, dux bone, ferias
|
|
praestes Hesperiae' dicimus integro
|
|
sicci mane die, dicimus uvidi,
|
|
cum sol Oceano subest.
|
40
|