| EPODON | |
| LIBER | |
| I | |
| Ibis Liburnis inter alta navium, | 1.1 |
| amice, propugnacula, | |
| paratus omne Caesaris periculum | |
| subire, Maecenas, tuo: | |
| quid nos, quibus te vita si superstite, | 5 |
| iucunda, si contra, gravis? | |
| utrumne iussi persequemur otium | |
| non dulce, ni tecum simul, | |
| an hunc laborem, mente laturi decet | |
| qua ferre non mollis viros? | 10 |
| feremus et te vel per Alpium iuga | |
| inhospitalem et Caucasum | |
| vel occidentis usque ad ultimum sinum | |
| forti sequemur pectore. | |
| roges, tuum labore quid iuvem meo | 15 |
| inbellis ac firmus parum? | |
| comes minore sum futurus in metu, | |
| qui maior absentis habet, | |
| ut adsidens inplumibus pullis avis | |
| serpentium adlapsus timet, | 20 |
| magis relictis, non, ut adsit, auxili | |
| latura plus praesentibus. | |
| libenter hoc et omne militabitur | |
| bellum, in tuae spem gratiae, | |
| non ut iuvencis inligata pluribus | 25 |
| aratra nitantur meis | |
| pecusve Calabris ante sidus fervidum | |
| Lucana mutet pascuis | |
| neque ut superni villa candens Tusculi | |
| Circaea tangat moenia. | 30 |
| satis superque me benignitas tua | |
| ditavit, haud paravero | |
| quod aut avarus ut Chremes terra premam, | |
| discinctus aut perdam nepos. |