| II | |
| Beatus ille qui procul negotiis, | 2.1 |
| ut prisca gens mortalium, | |
| paterna rura bobus exercet suis | |
| solutus omni faenore | |
| neque excitatur classico miles truci | 5 |
| neque horret iratum mare | |
| forumque vitat et superba civium | |
| potentiorum limina. | |
| ergo aut adulta vitium propagine | |
| altas maritat populos | 10 |
| aut in reducta valle mugientium | |
| prospectat errantis greges | |
| inutilisque falce ramos amputans | |
| feliciores inserit | |
| aut pressa puris mella condit amphoris | 15 |
| aut tondet infirmas ovis. | |
| vel cum decorum mitibus pomis caput | |
| Autumnus agris extulit, | |
| ut gaudet insitiva decerpens pira | |
| certantem et uvam purpurae, | 20 |
| qua muneretur te, Priape, et te, pater | |
| Silvane, tutor finium. | |
| libet iacere modo sub antiqua ilice, | |
| modo in tenaci gramine: | |
| labuntur altis interim ripis aquae, | 25 |
| queruntur in silvis aves | |
| fontesque lymphis obstrepunt manantibus, | |
| somnos quod invitet levis. | |
| at cum tonantis annus hibernus Iovis | |
| imbris nivisque conparat, | 30 |
| aut trudit acris hinc et hinc multa cane | |
| apros in obstantis plagas | |
| aut amite levi rara tendit retia | |
| turdis edacibus dolos | |
| pavidumque leporem et advenam laqueo gruem | 35 |
| iucunda captat praemia. | |
| quis non malarum quas amor curas habet | |
| haec inter obliviscitur? | |
| quodsi pudica mulier in partem iuvet | |
| domum atque dulcis liberos, | 40 |
| Sabina qualis aut perusta solibus | |
| pernicis uxor Apuli, | |
| sacrum vetustis exstruat lignis focum | |
| lassi sub adventum viri | |
| claudensque textis cratibus laetum pecus | 45 |
| distenta siccet ubera | |
| et horna dulci vina promens dolio | |
| dapes inemptas adparet: | |
| non me Lucrina iuverint conchylia | |
| magisve rhombus aut scari, | 50 |
| siquos Eois intonata fluctibus | |
| hiems ad hoc vertat mare, | |
| non Afra avis descendat in ventrem meum, | |
| non attagen Ionicus | |
| iucundior quam lecta de pinguissimis | 55 |
| oliva ramis arborum | |
| aut herba lapathi prata amantis et gravi | |
| malvae salubres corpori | |
| vel agna festis caesa Terminalibus | |
| vel haedus ereptus lupo. | 60 |
| has inter epulas ut iuvat pastas ovis | |
| videre properantis domum, | |
| videre fessos vomerem inversum boves | |
| collo trahentis languido | |
| positosque vernas, ditis examen domus, | 65 |
| circum renidentis Lares.— | |
| haec ubi locutus faenerator Alfius, | |
| iam iam futurus rusticus, | |
| omnem redegit idibus pecuniam, | |
| quaerit kalendis ponere. | 70 |