| XIII | |
| Horrida tempestas caelum contraxit et imbres | 13.1 |
| nivesque deducunt Iovem; nunc mare, nunc siluae | |
| Threicio Aquilone sonant. rapiamus, amici, | |
| occasionem de die, dumque virent genua | |
| et decet, obducta solvatur fronte senectus. | 5 |
| tu vina Torquato move consule pressa meo. | |
| cetera mitte loqui: deus haec fortasse benigna | |
| reducet in sedem vice. nunc et Achaemenio | |
| perfundi nardo iuvat et fide Cyllenaea | |
| levare diris pectora sollicitudinibus, | 10 |
| nobilis ut grandi cecinit Centaurus alumno: | |
| 'invicte, mortalis dea nate puer Thetide, | |
| te manet Assaraci tellus, quam frigida parvi | |
| findunt Scamandri flumina lubricus et Simois, | |
| unde tibi reditum certo subtemine Parcae | 15 |
| rupere, nec mater domum caerula te revehet. | |
| illic omne malum vino cantuque levato, | |
| deformis aegrimoniae dulcibus adloquiis.' |