me quoque iuuat, uelut ipse in parte laboris ac periculi
|
31.1.1.1
|
fuerim, ad finem belli Punici peruenisse. nam etsi profiteri
|
2.1
|
ausum perscripturum res omnes Romanas in partibus singulis
|
|
tanti operis fatigari minime conueniat, tamen, cum in men-
|
3.1
|
tem uenit tres et sexaginta annos—tot enim sunt a primo
|
|
Punico ad secundum bellum finitum—aeque multa uolumina
|
|
occupasse mihi quam occupauerint quadringenti duodenona-
|
4.1
|
ginta anni a condita urbe ad Ap. Claudium consulem, qui
|
|
primum bellum Carthaginiensibus intulit, iam prouideo
|
5.1
|
animo, uelut qui proximis litori uadis inducti mare pedibus
|
|
ingrediuntur, quidquid progredior, in uastiorem me altitu-
|
|
dinem ac uelut profundum inuehi et crescere paene opus,
|
|
quod prima quaeque perficiendo minui uidebatur.
|
5
|
pacem Punicam bellum Macedonicum excepit, periculo
|
6.1
|
haudquaquam comparandum aut uirtute ducis aut militum
|
|
robore, claritate regum antiquorum uetustaque fama gentis et
|
7.1
|
magnitudine imperii, quo multa quondam Europae, maiorem
|
|
partem Asiae obtinuerant armis, prope nobilius. ceterum
|
8.1
|
coeptum bellum aduersus Philippum decem ferme ante annis
|
|
triennio prius depositum erat, cum Aetoli et belli et pacis
|
|
fuissent causa. uacuos deinde pace Punica iam Romanos et
|
9.1
|
infensos Philippo cum ob infidam aduersus Aetolos aliosque
|
|
regionis eiusdem socios pacem, tum ob auxilia cum pecunia
|
10.1
|
nuper in Africam missa Hannibali Poenisque preces Athenien-
|
|
sium, quos agro peruastato in urbem compulerat, excitauerunt
|
|
ad renouandum bellum.
|
|