principio anni quo P. Scipio Africanus iterum et Ti. 34.43.1.1
Sempronius Longus consules fuerunt, legati Nabidis tyranni
Romam uenerunt. iis extra urbem in aede Apollinis senatus 2.1
datus est. pax quae cum T. Quinctio conuenisset ut rata esset
petierunt impetraruntque. de prouinciis cum relatum esset, 3.1
senatus frequens in eam sententiam ibat ut, quoniam in Hi-
spania et Macedonia debellatum foret, consulibus ambobus
Italia prouincia esset. Scipio satis esse Italiae unum consulem 4.1
censebat, alteri Macedoniam decernendam esse: bellum graue
ab Antiocho imminere, iam ipsum sua sponte in Europam
transgressum. quid deinde facturum censerent, cum hinc 5.1
Aetoli, haud dubii hostes, uocarent ad bellum, illinc Hanni-
bal, Romanis cladibus insignis imperator, stimularet? dum 6.1
de prouinciis consulum disceptatur, praetores sortiti sunt:
Cn. Domitio urbana iurisdictio, T. Iuuentio peregrina
euenit, P. Cornelio Hispania ulterior, Sex. Digitio citerior, 7.1
duobus Cn. Corneliis, Blasioni Sicilia, Merendae Sardinia.
in Macedoniam nouum exercitum transportari non placuit, 8.1
eum qui esset ibi reduci in Italiam a Quinctio ac dimitti;
item eum exercitum dimitti qui cum M. Porcio Catone in
Hispania esset; consulibus ambobus Italiam prouinciam esse 9.1
et duas urbanas scribere eos legiones, ut dimissis quos senatus
censuisset exercitibus octo omnino Romanae legiones essent.