principio anni quo P. Scipio Africanus iterum et Ti.
|
34.43.1.1
|
Sempronius Longus consules fuerunt, legati Nabidis tyranni
|
|
Romam uenerunt. iis extra urbem in aede Apollinis senatus
|
2.1
|
datus est. pax quae cum T. Quinctio conuenisset ut rata esset
|
|
petierunt impetraruntque. de prouinciis cum relatum esset,
|
3.1
|
senatus frequens in eam sententiam ibat ut, quoniam in Hi-
|
|
spania et Macedonia debellatum foret, consulibus ambobus
|
|
Italia prouincia esset. Scipio satis esse Italiae unum consulem
|
4.1
|
censebat, alteri Macedoniam decernendam esse: bellum graue
|
|
ab Antiocho imminere, iam ipsum sua sponte in Europam
|
|
transgressum. quid deinde facturum censerent, cum hinc
|
5.1
|
Aetoli, haud dubii hostes, uocarent ad bellum, illinc Hanni-
|
|
bal, Romanis cladibus insignis imperator, stimularet? dum
|
6.1
|
de prouinciis consulum disceptatur, praetores sortiti sunt:
|
|
Cn. Domitio urbana iurisdictio, T. Iuuentio peregrina
|
|
euenit, P. Cornelio Hispania ulterior, Sex. Digitio citerior,
|
7.1
|
duobus Cn. Corneliis, Blasioni Sicilia, Merendae Sardinia.
|
|
in Macedoniam nouum exercitum transportari non placuit,
|
8.1
|
eum qui esset ibi reduci in Italiam a Quinctio ac dimitti;
|
|
item eum exercitum dimitti qui cum M. Porcio Catone in
|
|
Hispania esset; consulibus ambobus Italiam prouinciam esse
|
9.1
|
et duas urbanas scribere eos legiones, ut dimissis quos senatus
|
|
censuisset exercitibus octo omnino Romanae legiones essent.
|
|