| cum bellum Ligustinum ad Pisas constitisset, consul alter, | 35.4.1.1 |
| L. Cornelius Merula, per extremos Ligurum fines exercitum | |
| in agrum Boiorum induxit, ubi longe alia belli ratio quam cum | |
| Liguribus erat. consul in aciem exibat, hostes pugnam de- | 2.1 |
| tractabant; praedatumque ubi nemo obuiam exiret discurre- | |
| bant Romani, Boi diripi sua impune quam tuendo ea conserere | |
| certamen malebant. postquam omnia ferro ignique satis | 3.1 |
| euastata erant, consul agro hostium excessit et ad Mutinam | |
| agmine incauto, ut inter pacatos, ducebat. Boi ut egressum | 4.1 |
| finibus suis hostem sensere, sequebantur silenti agmine, | |
| locum insidiis quaerentes. nocte praetergressi castra Romana | |
| saltum qua transeundum erat Romanis insederunt. id cum | 5.1 |
| parum occulte fecissent, consul, qui multa nocte solitus erat | |
| mouere castra, ne nox terrorem in tumultuario proelio | |
| augeret lucem expectauit et, cum luce moueret, tamen tur- | |
| mam equitum exploratum misit. postquam relatum est | 6.1 |
| quantae copiae et in quo loco essent, totius agminis sarcinas in | |
| medium coici iussit et triarios uallum circumicere, cetero | |
| exercitu instructo ad hostem accessit. idem et Galli fecerunt, | 7.1 |
| postquam apertas esse insidias et recto ac iusto proelio, ubi | |
| uera uinceret uirtus, dimicandum uiderunt. |