intentis in apparatum noui belli Romanis ne ab Antiocho
|
35.42.1.1
|
quidem cessabatur. tres eum ciuitates tenebant, Zmyrna
|
2.1
|
et Alexandria Troas et Lampsacus, quas neque ui expugnare
|
|
ad eam diem poterat neque condicionibus in amicitiam per-
|
|
licere, neque ab tergo relinquere traiciens ipse in Europam
|
|
uolebat. tenuit eum et de Hannibale deliberatio. et primo
|
3.1
|
naues apertae quas cum eo missurus in Africam fuerat mora-
|
|
tae sunt; deinde an omnino mittendus esset consultatio mota
|
4.1
|
est, maxime a Thoante Aetolo, qui omnibus in Graecia
|
|
tumultu completis Demetriadem adferebat in potestate esse,
|
|
et quibus mendaciis de rege, multiplicando uerbis copias eius,
|
5.1
|
erexerat multorum in Graecia animos, iisdem et regis spem
|
|
inflabat: omnium uotis eum accersi; concursum ad litora
|
6.1
|
futurum, unde classem regiam prospexissent. hic idem ausus
|
|
de Hannibale est mouere sententiam prope iam certam regis.
|
|
nam neque dimittendam partem nauium a classe regia cense-
|
7.1
|
bat neque, si mittendae naues forent, minus quemquam ei
|
|
classi quam Hannibalem praeficiendum: exulem illum et
|
8.1
|
Poenum esse, cui mille in dies noua consilia uel fortuna sua
|
|
uel ingenium possit facere, et ipsam eam gloriam belli qua
|
9.1
|
uelut dote Hannibal concilietur nimiam in praefecto regio
|
|
esse. regem conspici, regem unum ducem, unum impera-
|
|
torem uideri debere. si classem, si exercitum amittat Hanni-
|
10.1
|
bal, idem damni fore ac si per alium ducem amittantur; si
|
|
quid prospere eueniat, Hannibalis eam, non Antiochi
|
|
gloriam fore; si uero uniuerso bello uincendi Romanos for-
|
11.1
|
tuna detur, quam spem esse sub rege uicturum Hannibalem,
|
|
uni subiectum, qui patriam prope non tulerit? non ita se a
|
12.1
|
iuuenta eum gessisse, spe animoque complexum orbis ter-
|
|
rarum imperium, ut in senectute dominum laturus uideatur.
|
|
nihil opus esse regi duce Hannibale; comite et consiliario
|
13.1
|
eodem ad bellum uti posse. modicum fructum ex ingenio
|
14.1
|
tali neque grauem neque inutilem fore: si summa petantur,
|
|
et dantem et accipientem praegrauatura.
|
|