intentis in apparatum noui belli Romanis ne ab Antiocho 35.42.1.1
quidem cessabatur. tres eum ciuitates tenebant, Zmyrna 2.1
et Alexandria Troas et Lampsacus, quas neque ui expugnare
ad eam diem poterat neque condicionibus in amicitiam per-
licere, neque ab tergo relinquere traiciens ipse in Europam
uolebat. tenuit eum et de Hannibale deliberatio. et primo 3.1
naues apertae quas cum eo missurus in Africam fuerat mora-
tae sunt; deinde an omnino mittendus esset consultatio mota 4.1
est, maxime a Thoante Aetolo, qui omnibus in Graecia
tumultu completis Demetriadem adferebat in potestate esse,
et quibus mendaciis de rege, multiplicando uerbis copias eius, 5.1
erexerat multorum in Graecia animos, iisdem et regis spem
inflabat: omnium uotis eum accersi; concursum ad litora 6.1
futurum, unde classem regiam prospexissent. hic idem ausus
de Hannibale est mouere sententiam prope iam certam regis.
nam neque dimittendam partem nauium a classe regia cense- 7.1
bat neque, si mittendae naues forent, minus quemquam ei
classi quam Hannibalem praeficiendum: exulem illum et 8.1
Poenum esse, cui mille in dies noua consilia uel fortuna sua
uel ingenium possit facere, et ipsam eam gloriam belli qua 9.1
uelut dote Hannibal concilietur nimiam in praefecto regio
esse. regem conspici, regem unum ducem, unum impera-
torem uideri debere. si classem, si exercitum amittat Hanni- 10.1
bal, idem damni fore ac si per alium ducem amittantur; si
quid prospere eueniat, Hannibalis eam, non Antiochi
gloriam fore; si uero uniuerso bello uincendi Romanos for- 11.1
tuna detur, quam spem esse sub rege uicturum Hannibalem,
uni subiectum, qui patriam prope non tulerit? non ita se a 12.1
iuuenta eum gessisse, spe animoque complexum orbis ter-
rarum imperium, ut in senectute dominum laturus uideatur.
nihil opus esse regi duce Hannibale; comite et consiliario 13.1
eodem ad bellum uti posse. modicum fructum ex ingenio 14.1
tali neque grauem neque inutilem fore: si summa petantur,
et dantem et accipientem praegrauatura.