legatus postquam nihil aequi in consilio 37.36.1.1
impetrare se censebat, priuatim—sic enim impera-
tum erat—P. Scipionis temptare animum est conatus.
omnium primum filium ei sine pretio redditurum regem 2.1
dixit; deinde ignarus et animi Scipionis et moris Ro-
mani, auri pondus ingens <est> pollicitus, et nomine
tantum regio excepto societatem omnis regni, si per
eum pacem impetrasset. ad ea Scipio: 'quod Roma- 3.1
nos omnis, quod me, ad quem missus es, ignoras,
minus miror, cum te fortunam eius, a quo uenis, igno-
rare cernam. Lysimachia tenenda erat, ne Chersone- 4.1
sum intraremus, aut ad Hellespontum obsistendum,
ne in Asiam traiceremus, si pacem tamquam ab solli-
citis de belli euentu petituri eratis; concesso uero in 5.1
Asiam transitu et non solum frenis, sed etiam iugo
accepto quae disceptatio ex aequo, cum imperium pa-
tiendum sit, relicta est? ego ex munificentia regia 6.1
maximum donum filium habebo; aliis, deos precor,
ne umquam fortuna egeat mea; animus certe non
egebit. pro tanto in me munere gratum me in se 7.1
esse sentiet, si priuatam gratiam pro priuato beneficio
desiderabit; publice nec habebo quicquam ab illo nec
dabo. quod in praesentia dare possim, fidele consilium 8.1
est. abi, nuntia meis uerbis, bello absistat, pacis
condicionem nullam recuset.' nihil ea mouerunt regem, 9.1
tutam fore belli aleam ratum, quando perinde ac uicto
iam sibi leges dicerentur. omissa igitur in praesentia
mentione pacis totam curam in belli apparatum in-
tendit. 5