legatus postquam nihil aequi in consilio
|
37.36.1.1
|
impetrare se censebat, priuatim—sic enim impera-
|
|
tum erat—P. Scipionis temptare animum est conatus.
|
|
omnium primum filium ei sine pretio redditurum regem
|
2.1
|
dixit; deinde ignarus et animi Scipionis et moris Ro-
|
|
mani, auri pondus ingens <est> pollicitus, et nomine
|
|
tantum regio excepto societatem omnis regni, si per
|
|
eum pacem impetrasset. ad ea Scipio: 'quod Roma-
|
3.1
|
nos omnis, quod me, ad quem missus es, ignoras,
|
|
minus miror, cum te fortunam eius, a quo uenis, igno-
|
|
rare cernam. Lysimachia tenenda erat, ne Chersone-
|
4.1
|
sum intraremus, aut ad Hellespontum obsistendum,
|
|
ne in Asiam traiceremus, si pacem tamquam ab solli-
|
|
citis de belli euentu petituri eratis; concesso uero in
|
5.1
|
Asiam transitu et non solum frenis, sed etiam iugo
|
|
accepto quae disceptatio ex aequo, cum imperium pa-
|
|
tiendum sit, relicta est? ego ex munificentia regia
|
6.1
|
maximum donum filium habebo; aliis, deos precor,
|
|
ne umquam fortuna egeat mea; animus certe non
|
|
egebit. pro tanto in me munere gratum me in se
|
7.1
|
esse sentiet, si priuatam gratiam pro priuato beneficio
|
|
desiderabit; publice nec habebo quicquam ab illo nec
|
|
dabo. quod in praesentia dare possim, fidele consilium
|
8.1
|
est. abi, nuntia meis uerbis, bello absistat, pacis
|
|
condicionem nullam recuset.' nihil ea mouerunt regem,
|
9.1
|
tutam fore belli aleam ratum, quando perinde ac uicto
|
|
iam sibi leges dicerentur. omissa igitur in praesentia
|
|
mentione pacis totam curam in belli apparatum in-
|
|
tendit.
|
5
|