sub idem tempus L. Manlius et C. Heluius, 38.22.1.1
cum, quoad uiam colles obliqui dederunt, escendissent,
postquam ad inuia uentum est, flexere iter in partem
montis, quae una habebat iter, et sequi consulis agmen 2.1
modico uterque interuallo uelut ex composito coepe-
runt, quod primo optimum factu fuisset, in id neces-
sitate ipsa compulsi; subsidia enim in talibus iniqui- 3.1
tatibus locorum maximo saepe usui fuerunt, ut primis
forte deturbatis secundi et tegant pulsos et integri
pugnam excipiant. consul, postquam ad tumulos ab 4.1
leui armatura captos prima signa legionum peruene-
runt, respirare et conquiescere paulisper militem iubet;
simul strata per tumulos corpora Gallorum ostentat,
et, cum leuis armatura proelium tale ediderit, quid 5.1
ab legionibus, quid ab iustis armis, quid ab animis
fortissimorum militum expectari? castra illis capienda
esse, in quae compulsus ab leui armatura hostis tre-
pidet. praecedere tamen iubet leuem armaturam, quae, 6.1
cum staret agmen, colligendis per tumulos telis, ut
missilia sufficerent, haud segne id ipsum tempus con-
sumpserat. iam castris appropinquabant; et Galli, ne 7.1
parum se munimenta sua tegerent, armati pro uallo
constiterant. obruti deinde omni genere telorum, cum,
quo plures atque densiores erant, eo minus uani quic-
quam intercideret teli, intra uallum momento temporis 5
compelluntur stationibus tantum firmis ad ipsos aditus
portarum relictis. in multitudinem compulsam in castra 8.1
uis ingens missilium telorum coniciebatur, et uulne-
rari multos clamor permixtus mulierum atque puero-
rum ploratibus significabat. in eos, qui portas sta- 9.1
tionibus suis clauserant, legionum antesignani pila
coniecerunt. iis uero non uulnerabantur, sed trans-
uerberatis scutis plerique inter se conserti haere-
bant; nec diutius impetum Romanorum sustinuerunt. 5