Ancyram in statiua oratores Tectosagum
|
38.25.1.1
|
ad consulem uenerunt petentes, ne ante [ab Ancyra]
|
|
castra moueret, quam collocutus cum suis regibus
|
|
esset: nullas condiciones pacis iis non bello fore po-
|
|
tiores. tempus in posterum diem constituitur locus-
|
2.1
|
que, qui medius maxime inter castra Gallorum et
|
|
Ancyram est uisus. quo cum consul ad tempus cum
|
3.1
|
praesidio quingentorum equitum uenisset nec ullo Gal-
|
|
lorum ibi uiso regressus in castra esset, oratores idem
|
|
redeunt, excusantes religione obiecta uenire reges non
|
4.1
|
posse; principes gentis, per quos aeque res transigi
|
|
posset, uenturos. consul se quoque Attalum missurum
|
5.1
|
dixit. ad hoc colloquium utrimque uentum est. tre-
|
|
centos equites Attalus praesidii causa cum adduxisset,
|
|
iactatae sunt pacis condiciones; finis rei quia absen-
|
6.1
|
tibus ducibus imponi non poterat, conuenit, uti consul
|
|
regesque eo loco postero die congrederentur. fru-
|
7.1
|
stratio Gallorum eo spectabat, primum ut tererent
|
|
tempus, donec res suas, quibus periclitari nolebant,
|
|
cum coniugibus et liberis trans Halyn flumen traicerent,
|
|
deinde quod ipsi consuli, parum cauto aduersus collo-
|
5
|
quii fraudem, insidiabantur. mille ad eam rem ex
|
8.1
|
omni numero audaciae expertae delegerunt equites;
|
|
et successisset fraudi, ni pro iure gentium, cuius uio-
|
|
landi consilium initum erat, stetisset fortuna. pabu-
|
9.1
|
latores lignatoresque Romani in eam partem, in qua
|
|
colloquium futurum erat, ducti sunt, tutius id futurum
|
|
tribunis ratis, quia consulis praesidium et ipsum pro
|
|
statione habituri erant hosti oppositum; suam tamen
|
10.1
|
alteram stationem propius castra sescentorum equitum
|
|
posuerunt. consul, adfirmante Attalo uenturos reges
|
11.1
|
et transigi rem posse, profectus e castris, cum eodem
|
|
quo antea praesidio equitum quinque milia fere pro-
|
|
cessisset nec multum a constituto loco abesset, re-
|
|
pente concitatis equis cum impetu hostili uidet Gallos
|
5
|
uenientis. constituit agmen, et expedire tela animos-
|
12.1
|
que equitibus iussis primo constanter initium pugnae
|
|
excepit nec cessit; dein, cum praegrauaret multitudo,
|
|
cedere sensim nihil confusis turmarum ordinibus coepit;
|
|
postremo, cum iam plus in mora periculi quam in
|
13.1
|
ordinibus conseruandis praesidii esset, omnes passim
|
|
in fugam effusi sunt. tum uero instare dissipatis
|
|
Galli et caedere; magnaque pars oppressa foret, ni
|
|
statio pabulatorum, sescenti equites occurrissent. ii
|
14.1
|
procul clamore pauido suorum audito cum tela equos-
|
|
que expedissent, integri profligatam pugnam accepe-
|
|
runt. itaque uersa extemplo fortuna est, uersus a
|
15.1
|
uictis in uictores terror. et primo impetu fusi Galli
|
|
sunt, et ex agris concurrebant pabulatores, et undique
|
|
obuius hostis Gallis erat, ut ne fugam quidem tutam
|
|
aut facilem haberent, quia recentibus equis Romani
|
5
|
fessos sequebantur. pauci ergo effugerunt; captus est
|
16.1
|
nemo maior multo pars per fidem uiolati colloquii
|
|
poenas morte luerunt. Romani ardentibus ira animis
|
|
postero die omnibus copiis ad hostem perueniunt.
|
|