sextus et uicesimus annus agebatur, ex quo
|
42.52.1.1
|
petenti Philippo data pax erat; per id omne tempus
|
2.1
|
quieta Macedonia et progeniem ediderat, cuius magna
|
|
pars matura militiae esset, et leuibus bellis Thracum
|
|
accolarum, quae exercerent magis quam fatigarent, sub
|
|
adsidua tamen militia fuerat. et diu meditatum Phi-
|
3.1
|
lippo primo, deinde et Persei Romanum bellum, omnia
|
|
ut instructa parataque essent, effecerat. mota parumper
|
4.1
|
acies, non iusto decursu tamen, ne stetisse tantum in
|
|
armis uiderentur; armatosque, sicut erant, ad contionem
|
|
uocauit. ipse constitit in tribunali, circa se habens filios
|
5.1
|
duos, quorum maior Philippus natura frater, adoptione
|
|
filius, minor, quem Alexandrum uocabant, naturalis
|
|
erat. cohortatus est milites ad bellum; iniurias populi
|
6.1
|
Romani in patrem seque commemorauit: illum omnibus
|
7.1
|
indignitatibus conpulsum ad rebellandum, inter appa-
|
|
ratum belli fato oppressum; ad se simul legatos, simul
|
|
milites ad occupandas Graeciae urbes missos. fallaci
|
8.1
|
dein conloquio per speciem reconciliandae pacis extrac-
|
|
tam hiemem, ut tempus ad conparandum haberent; con-
|
|
sulem nunc uenire cum duabus legionibus Romanis,
|
|
quae <singulae sena milia peditum>, trecenos equites ha-
|
5
|
beant, et pari ferme numero sociorum peditum equitum-
|
|
que. eo ut accedant regum auxilia, Eumenis et Ma-
|
9.1
|
sinissae, non plus <triginta> septem milia peditum, duo
|
|
equitum futura. auditis hostium copiis respicerent
|
10.1
|
suum ipsi exercitum, quantum numero, quantum ge-
|
|
nere militum praestarent tironibus raptim ad id bellum
|
|
conscriptis ipsi, a pueris eruditi artibus militiae, tot
|
|
subacti atque durati bellis. auxilia Romanis Lydos et
|
11.1
|
Phrygas et Numidas esse, sibi Thracas Gallosque, fero-
|
|
cissimas gentium. arma illos habere ea, quae sibi quis-
|
|
que parauerit pauper miles, Macedonas prompta ex
|
|
regio apparatu, per tot annos patris sui cura et inpensa
|
5
|
facta. commeatum illis cum procul, tum omnibus sub
|
12.1
|
casibus maritimis fore; se et pecuniam et frumentum,
|
|
praeter reditus metallorum, in decem annos seposuisse.
|
|
omnia, quae deorum indulgentia, quae regia cura prae-
|
13.1
|
paranda fuerint, plena cumulataque habere Macedonas;
|
|
animos habendos esse, quos habuerint maiores eorum,
|
14.1
|
qui Europa omni domita transgressi in Asiam inco-
|
|
gnitum famae aperuerint armis orbem terrarum nec
|
|
ante uincere desierint, quam Rubro mari inclusis, quod
|
|
uincerent, defuerit. at hercule nunc <non> de ultimis In-
|
15.1
|
diae oris, sed de ipsius Macedoniae possessione certamen
|
|
fortunam indixisse. cum patre suo gerentis bellum Ro-
|
|
manos speciosum Graeciae liberandae <prae>tulisse titu-
|
|
lum: nunc propalam Macedoniam in seruitutem petere,
|
16.1
|
ne rex uicinus imperio sit Romano, ne gens bello no-
|
|
bilis arma habeat. haec enim tradenda superbis dominis
|
|
esse cum rege regnoque, <si> absistere bello et facere im-
|
|
perata uelint.
|
5
|