Macedoniae formula dicta cum leges quoque
|
45.31.1.1
|
se daturum ostendisset, Aetoli deinde citati. in qua
|
|
cognitione magis utra pars Romanis, utra regi fauisset
|
|
quaesitum est, quam utra fecisset iniuriam aut ac-
|
|
cepisset; noxa liberati interfectores; exilium pulsis ae-
|
2.1
|
que ratum fuit ac mors interfectis; A. Baebius unus
|
|
est damnatus, quod milites Romanos praebuisset ad mi-
|
|
nisterium caedis. hic euentus Aetolorum causae in om-
|
3.1
|
nibus Graeciae gentibus populisque eorum, qui partis
|
|
Romanorum fuerant, inflauit ad intolerabilem super-
|
|
biam animos et obnoxios pedibus eorum subiecit, quos
|
|
aliqua parte suspicio fauoris in regem contigerat. tria
|
4.1
|
genera principum in ciuitatibus erant, duo, quae adu-
|
|
lando aut Romanorum imperium aut amicitiam regum
|
|
sibi priuatim opes oppressis faciebant ciuitatibus; media
|
|
una <pars> utrique generi aduersa libertatem leges<que>
|
5
|
tuebatur. his <ut maior> apud suos caritas, ita minor
|
5.1
|
ad externos gratia erat. secundis rebus elati Romanorum
|
|
partis eius fautores soli tum in magistratibus, soli in
|
|
legationibus erant. hi cum frequentes et ex Peloponneso
|
6.1
|
et ex Boeotia et ex aliis Graeciae conciliis adessent, im-
|
|
pleuere aures decem legatorum: non eos tantum, qui
|
7.1
|
se propalam per uanitatem iactassent tamquam hospites
|
|
et amicos Persei, sed multo plures alios ex occulto fa-
|
|
uisse regi, qui per speciem tuendae libertatis in con-
|
|
ciliis aduersus Romanos omnia instruxissent, nec aliter
|
8.1
|
eas mansuras in fide gentes, nisi fractis animis <aduer-
|
|
sarum> partium aleretur confirmareturque auctoritas
|
|
eorum, qui nihil praeter imperium Romanorum spec-
|
|
tarent. ab his editis nominibus euocati litteris impera-
|
9.1
|
toris ex Aetolia Acarnaniaque et Epiro et Boeotia, qui
|
|
Romam ad causam dicendam sequerentur; in Achaiam
|
|
ex decem legatorum numero profecti duo, C. Claudius
|
|
et Cn. Domitius, ut ipsi edicto euocarent. id duabus de
|
10.1
|
causis factum, una, quod fiduciae plus animorumque
|
|
esse Achaeis ad non parendum credebant et forsitan
|
|
etiam in periculo fore Callicraten et ceteros criminum
|
|
auctores delatoresque; altera, cur praesentes euocarent,
|
11.1
|
causa erat, quod ex aliis gentibus principum litteras
|
|
deprensas in commentariis regiis habebant, in Achaeis
|
|
caecum erat crimen nullis eorum litteris inuentis.
|
|
Aetolis dimissis Acarnanum citata gens. in his nihil
|
12.1
|
nouatum, nisi quod Leucas exempta est Acarnanum con-
|
|
cilio. quaerendo deinde latius, qui publice aut priuatim
|
13.1
|
partium regis fuissent, in Asiam quoque cognitionem
|
|
extendere et ad Antissam in Lesbo insula dirundam
|
14.1
|
<ac> traducendos Methymnam Antissaeos Labeonem mi-
|
|
serunt, quod Antenorem, regium praefectum, quo tem-
|
|
pore cum lembis circa Lesbum esset uagatus, portu re-
|
|
ceptum commeatibus iuuissent. duo securi percussi uiri
|
15.1
|
insignes, Andronicus, Andronici filius, Aetolus, quod
|
|
patrem secutus arma contra populum Romanum tulis-
|
|
set, et Neo Thebanus, quo auctore societatem cum Per-
|
|
seo iunxerant.
|
5
|