| in exercitu Romano cum duo consules essent potestate | 3.70.1.1 |
| pari, quod saluberrimum in administratione magnarum | |
| rerum est, summa imperii concedente Agrippa penes colle- | |
| gam erat; et praelatus ille facilitati submittentis se comiter | |
| respondebat communicando consilia laudesque et aequando | 5 |
| imparem sibi. in acie Quinctius dextrum cornu, Agrippa | 2.1 |
| sinistrum tenuit; Sp. Postumio Albo legato datur media | |
| acies tuenda; legatum alterum P. Sulpicium equitibus prae- | |
| ficiunt. pedites ab dextro cornu egregie pugnauere, haud | 3.1 |
| segniter resistentibus Uolscis. P. Sulpicius per mediam | 4.1 |
| hostium aciem cum equitatu perrupit. unde cum eadem | |
| reuerti posset ad suos, priusquam hostis turbatos ordines | |
| reficeret terga impugnare hostium satius uisum est; momen- | |
| toque temporis in auersam incursando aciem ancipiti terrore | 5 |
| dissipasset hostes, ni suo proprio eum proelio equites Uol- | |
| scorum et Aequorum exceptum aliquamdiu tenuissent. ibi | 5.1 |
| uero Sulpicius negare cunctandi tempus esse, circumuentos | |
| interclusosque ab suis uociferans, ni equestre proelium | |
| conixi omni ui perficerent; nec fugare equitem integrum | 6.1 |
| satis esse: conficerent equos uirosque, ne quis reueheretur | |
| inde ad proelium aut integraret pugnam; non posse illos | |
| resistere sibi, quibus conferta peditum acies cessiset. haud | 7.1 |
| surdis auribus dicta. impressione una totum equitatum | |
| fudere, magnam uim ex equis praecipitauere, ipsos equosque | |
| spiculis confodere. is finis pugnae equestris fuit. tunc | 8.1 |
| adorti peditum aciem, nuntios ad consules rei gestae mit- | |
| tunt, ubi iam inclinabatur hostium acies. nuntius deinde | |
| et uincentibus Romanis animos auxit et referentes gradum | |
| perculit Aequos. in media primum acie uinci coepti, qua | 9.1 |
| permissus equitatus turbauerat ordines; sinistrum deinde | 10.1 |
| cornu ab Quinctio consule pelli coeptum; in dextro pluri- | |
| mum laboris fuit. ibi Agrippa, aetate uiribusque ferox, cum | |
| omni parte pugnae melius rem geri quam apud se uideret, | |
| arrepta signa ab signiferis ipse inferre, quaedam iacere etiam | 5 |
| in confertos hostes coepit; cuius ignominiae metu concitati | 11.1 |
| milites inuasere hostem. ita aequata ex omni parte uictoria | |
| est. nuntius tum a Quinctio uenit uictorem iam se immi- | |
| nere hostium castris; nolle inrumpere antequam sciat debel- | |
| latum et in sinistro cornu esse: si iam fudisset hostes, con- | 12.1 |
| ferret ad se signa, ut simul omnis exercitus praeda potiretur. | |
| uictor Agrippa cum mutua gratulatione ad uictorem colle- | 13.1 |
| gam castraque hostium uenit. ibi paucis defendentibus | |
| momentoque fusis, sine certamine in munitiones inrumpunt, | |
| praedaque ingenti compotem exercitum suis etiam rebus | |
| reciperatis quae populatione agrorum amissae erant reducunt. | 5 |
| triumphum nec ipsos postulasse nec delatum iis ab senatu | 14.1 |
| accipio, nec traditur causa spreti aut non sperati honoris. | |
| ego quantum in tanto interuallo temporum conicio, cum | 15.1 |
| Ualerio atque Horatio consulibus qui praeter Uolscos et | |
| Aequos Sabini etiam belli perfecti gloriam pepererant ne- | |
| gatus ab senatu triumphus esset, uerecundiae fuit pro parte | |
| dimidia rerum consulibus petere triumphum, ne etiamsi | 5 |
| impetrassent magis hominum ratio quam meritorum habita | |
| uideretur. |