dictator exercitum in statiuis tenebat, minime dubius
|
6.14.1.1
|
bellum cum iis populis patres iussuros, cum maior domi
|
|
exorta moles coegit acciri Romam eum gliscente in dies
|
|
seditione, quam solito magis metuendam auctor faciebat.
|
|
non enim iam orationes modo M. Manli sed facta, popularia
|
2.1
|
in speciem, tumultuosa eadem, qua mente fierent intuenda
|
|
erant. centurionem, nobilem militaribus factis, iudicatum
|
3.1
|
pecuniae cum duci uidisset, medio foro cum caterua sua ac-
|
|
currit et manum iniecit; uociferatusque de superbia patrum
|
|
ac crudelitate feneratorum et miseriis plebis, uirtutibus eius
|
|
uiri fortunaque, 'tum uero ego' inquit 'nequiquam hac dextra
|
4.1
|
Capitolium arcemque seruauerim, si ciuem commilitonem-
|
|
que meum tamquam Gallis uictoribus captum in seruitutem
|
|
ac uincula duci uideam.' inde rem creditori palam populo
|
5.1
|
soluit libraque et aere liberatum emittit, deos atque homines
|
|
obtestantem ut M. Manlio, liberatori suo, parenti plebis
|
|
Romanae, gratiam referant. acceptus extemplo in tumul-
|
6.1
|
tuosam turbam et ipse tumultum augebat, cicatrices acceptas
|
|
Ueienti Gallico aliisque deinceps bellis ostentans: se mili-
|
7.1
|
tantem, se restituentem euersos penates, multiplici iam sorte
|
|
exsoluta, mergentibus semper sortem usuris, obrutum fenore
|
|
esse; uidere lucem, forum, ciuium ora M. Manli opera;
|
|
omnia parentum beneficia ab illo se habere; illi deuouere
|
8.1
|
corporis uitaeque ac sanguinis quod supersit; quodcumque
|
|
sibi cum patria penatibus publicis ac priuatis iuris fuerit, id
|
|
cum uno homine esse. his uocibus instincta plebes cum
|
9.1
|
iam unius hominis esset, addita alia commodioris ad omnia
|
|
turbanda consilii res. fundum in Ueienti, caput patrimonii,
|
10.1
|
subiecit praeconi, 'ne quem uestrum' inquit, 'Quirites, donec
|
|
quicquam in re mea supererit, iudicatum addictumue duci
|
|
patiar.' id uero ita accendit animos, ut per omne fas ac
|
|
nefas secuturi uindicem libertatis uiderentur.
|
5
|
ad hoc domi contionantis in modum sermones pleni cri-
|
11.1
|
minum in patres; inter quos [cum] omisso discrimine uera
|
|
an uana iaceret, thesauros Gallici auri occultari a patribus
|
|
iecit nec iam possidendis publicis agris contentos esse nisi
|
|
pecuniam quoque publicam auertant; ea res si palam fiat,
|
5
|
exsolui plebem aere alieno posse. quae ubi obiecta spes
|
12.1
|
est, enimuero indignum facinus uideri, cum conferendum
|
|
ad redimendam ciuitatem a Gallis aurum fuerit, tributo con-
|
|
lationem factam, idem aurum ex hostibus captum in pauco-
|
|
rum praedam cessisse. itaque exsequebantur quaerendo
|
13.1
|
ubi tantae rei furtum occultaretur; differentique et tempore
|
|
suo se indicaturum dicenti ceteris omissis eo uersae erant
|
|
omnium curae apparebatque nec ueri indicii gratiam mediam
|
|
nec falsi offensionem fore.
|
5
|