C. Sulpicio Longo P. Aelio Paeto consulibus, cum omnia 8.15.1.1
non opes magis Romanae quam beneficiis parta gratia bona
pace obtineret, inter Sidicinos Auruncosque bellum ortum.
Aurunci, T. Manlio consule in deditionem accepti, nihil 2.1
deinde mouerant; eo petendi auxilii ab Romanis causa
iustior fuit. sed priusquam consules ab urbe—iusserat 3.1
enim senatus defendi Auruncos—exercitum educerent, fama
adfertur Auruncos metu oppidum deseruisse profugosque 4.1
cum coniugibus ac liberis Suessam communisse, quae nunc
Aurunca appellatur, moenia antiqua eorum urbemque ab
Sidicinis deletam. ob ea infensus consulibus senatus, 5.1
quorum cunctatione proditi socii essent, dictatorem dici
iussit. dictus C. Claudius Inregillensis magistrum equitum
C. Claudium Hortatorem dixit. religio inde iniecta de 6.1
dictatore et, cum augures uitio creatum uideri dixissent,
dictator magisterque equitum se magistratu abdicarunt.
eo anno Minucia Uestalis, suspecta primo propter mun- 7.1
diorem iusto cultum, insimulata deinde apud pontifices
ab indice seruo, cum decreto eorum iussa esset sacris 8.1
abstinere familiamque in potestate habere, facto iudicio uiua
sub terram ad portam Collinam dextra uiam stratam defossa
Scelerato campo; credo ab incesto id ei loco nomen
factum. 5
eodem anno Q. Publilius Philo praetor primum de plebe 9.1
aduersante Sulpicio consule, qui negabat rationem eius se
habiturum, est factus senatu, cum in summis imperiis id
non obtinuisset, minus in praetura tendente.