C. Sulpicio Longo P. Aelio Paeto consulibus, cum omnia
|
8.15.1.1
|
non opes magis Romanae quam beneficiis parta gratia bona
|
|
pace obtineret, inter Sidicinos Auruncosque bellum ortum.
|
|
Aurunci, T. Manlio consule in deditionem accepti, nihil
|
2.1
|
deinde mouerant; eo petendi auxilii ab Romanis causa
|
|
iustior fuit. sed priusquam consules ab urbe—iusserat
|
3.1
|
enim senatus defendi Auruncos—exercitum educerent, fama
|
|
adfertur Auruncos metu oppidum deseruisse profugosque
|
4.1
|
cum coniugibus ac liberis Suessam communisse, quae nunc
|
|
Aurunca appellatur, moenia antiqua eorum urbemque ab
|
|
Sidicinis deletam. ob ea infensus consulibus senatus,
|
5.1
|
quorum cunctatione proditi socii essent, dictatorem dici
|
|
iussit. dictus C. Claudius Inregillensis magistrum equitum
|
|
C. Claudium Hortatorem dixit. religio inde iniecta de
|
6.1
|
dictatore et, cum augures uitio creatum uideri dixissent,
|
|
dictator magisterque equitum se magistratu abdicarunt.
|
|
eo anno Minucia Uestalis, suspecta primo propter mun-
|
7.1
|
diorem iusto cultum, insimulata deinde apud pontifices
|
|
ab indice seruo, cum decreto eorum iussa esset sacris
|
8.1
|
abstinere familiamque in potestate habere, facto iudicio uiua
|
|
sub terram ad portam Collinam dextra uiam stratam defossa
|
|
Scelerato campo; credo ab incesto id ei loco nomen
|
|
factum.
|
5
|
eodem anno Q. Publilius Philo praetor primum de plebe
|
9.1
|
aduersante Sulpicio consule, qui negabat rationem eius se
|
|
habiturum, est factus senatu, cum in summis imperiis id
|
|
non obtinuisset, minus in praetura tendente.
|
|