his ita rebus gestis nec in Samnitibus adhuc nec in
|
10.31.1.1
|
Etruria pax erat; nam et Perusinis auctoribus post deduc-
|
|
tum ab consule exercitum rebellatum fuerat et Samnites
|
2.1
|
praedatum in agrum Uescinum Formianumque et parte alia
|
|
in Aeserninum quaeque Uolturno adiacent flumini descen-
|
|
dere. aduersus eos Ap. Claudius praetor cum exercitu
|
3.1
|
Deciano missus. Fabius in Etruria rebellante denuo quat-
|
|
tuor milia et quingentos Perusinorum occidit, cepit ad mille
|
|
septingentos quadraginta, qui redempti singuli aeris trecentis
|
|
decem; praeda alia omnis militibus concessa.
|
4.1
|
Samnitium
|
5.1
|
legiones, cum partem Ap. Claudius praetor, partem L. Uo-
|
|
lumnius pro consule sequeretur, in agrum Stellatem conue-
|
|
nerunt; ibi ad Caiatiam omnes considunt et Appius Uolum-
|
|
niusque castra coniungunt. pugnatum infestissimis animis,
|
6.1
|
hinc ira stimulante aduersus rebellantes totiens, illinc ab
|
|
ultima iam dimicantibus spe. caesa ergo Samnitium sede-
|
7.1
|
cim milia trecenti, capta duo milia septingenti; ex Romano
|
|
exercitu cecidere duo milia septingenti.
|
|
felix annus bellicis rebus, pestilentia grauis prodigiisque
|
8.1
|
sollicitus; nam et terram multifariam pluuisse et in exercitu
|
|
Ap. Claudi plerosque fulminibus ictos nuntiatum est; libri-
|
|
que ob haec aditi. eo anno Q. Fabius Gurges consulis
|
9.1
|
filius aliquot matronas ad populum stupri damnatas pecunia
|
|
multauit; ex multaticio aere Ueneris aedem quae prope
|
|
Circum est faciendam curauit.
|
|
supersunt etiam nunc Samnitium bella, quae continua per
|
10.1
|
quartum iam uolumen annumque sextum et quadragesimum
|
|
a M. Ualerio A. Cornelio consulibus, qui primi Samnio arma
|
|
intulerunt, agimus; et ne tot annorum clades utriusque
|
11.1
|
gentis laboresque actos nunc referam, quibus nequiuerint
|
|
tamen dura illa pectora uinci, proximo anno Samnites in
|
12.1
|
Sentinati agro, in Paelignis, ad Tifernum, Stellatibus campis,
|
|
suis ipsi legionibus, mixti alienis, ab quattuor exercitibus,
|
|
quattuor ducibus Romanis caesi fuerant; imperatorem cla-
|
|
rissimum gentis suae amiserant; socios belli, Etruscos,
|
13.1
|
Umbros, Gallos, in eadem fortuna uidebant qua ipsi erant;
|
|
nec suis nec externis uiribus iam stare poterant, tamen bello
|
|
non abstinebant. adeo ne infeliciter quidem defensae
|
14.1
|
libertatis taedebat et uinci quam non temptare uictoriam
|
|
malebant. quinam sit ille quem pigeat longinquitatis bel-
|
15.1
|
lorum scribendo legendoque quae gerentes non fatigauerunt?
|
|