| cum Saguntinis bellum nondum erat; ceterum iam belli | 21.6.1.1 |
| causa certamina cum finitimis serebantur, maxime Turde- | |
| tanis. quibus cum adesset idem qui litis erat sator, nec | 2.1 |
| certamen iuris sed uim quaeri appareret, legati a Saguntinis | |
| Romam missi auxilium ad bellum iam haud dubie im- | |
| minens orantes. consules tunc Romae erant P. Cornelius | 3.1 |
| Scipio et Ti. Sempronius Longus. qui cum legatis in | |
| senatum introductis de re publica rettulissent placuissetque | |
| mitti legatos in Hispaniam ad res sociorum inspiciendas, | |
| quibus si uideretur digna causa, et Hannibali denuntiarent | 4.1 |
| ut ab Saguntinis, sociis populi Romani, abstineret et Cartha- | |
| ginem in Africam traicerent ac sociorum populi Romani | |
| querimonias deferrent—hac legatione decreta necdum | 5.1 |
| missa, omnium spe celerius Saguntum oppugnari allatum | |
| est. tunc relata de integro res ad senatum est; alii pro- | 6.1 |
| uincias consulibus Hispaniam atque Africam decernentes | |
| terra marique rem gerendam censebant, alii totum in | |
| Hispaniam Hannibalemque intenderant bellum; erant qui | 7.1 |
| non temere mouendam rem tantam exspectandosque ex | |
| Hispania legatos censerent. haec sententia, quae tutis- | 8.1 |
| sima uidebatur, uicit legatique eo maturius missi, P. Ualerius | |
| Flaccus et Q. Baebius Tampilus, Saguntum ad Hannibalem | |
| atque inde Carthaginem si non absisteretur bello ad ducem | |
| ipsum in poenam foederis rupti deposcendum. | 5 |