| peruentum inde ad frequentem cultoribus alium, ut inter | 21.34.1.1 |
| montanos, populum. ibi non bello aperto sed suis artibus, | |
| fraude et insidiis, est prope circumuentus. magno natu | 2.1 |
| principes castellorum oratores ad Poenum ueniunt, alienis | |
| malis, utili exemplo, doctos memorantes amicitiam malle | |
| quam uim experiri Poenorum; itaque oboedienter imperata | 3.1 |
| facturos; commeatum itinerisque duces et ad fidem promis- | |
| sorum obsides acciperet. Hannibal nec temere credendum | 4.1 |
| nec †asperandos† <ratus>, ne repudiati aperte hostes fierent, | |
| benigne cum respondisset, obsidibus quos dabant acceptis | |
| et commeatu quem in uiam ipsi detulerant usus, nequaquam | |
| ut inter pacatos composito agmine duces eorum sequitur. | 5 |
| primum agmen elephanti et equites erant; ipse post cum | 5.1 |
| robore peditum circumspectans sollicitus omnia incedebat. | |
| ubi in angustiorem uiam et ex parte altera subiectam iugo | 6.1 |
| insuper imminenti uentum est, undique ex insidiis barbari | |
| a fronte ab tergo coorti, comminus eminus petunt, saxa | |
| ingentia in agmen deuoluunt. maxima ab tergo uis hominum | 7.1 |
| urgebat. in eos uersa peditum acies haud dubium fecit | |
| quin, nisi firmata extrema agminis fuissent, ingens in eo saltu | |
| accipienda clades fuerit. tunc quoque ad extremum peri- | 8.1 |
| culi ac prope perniciem uentum est; nam dum cunctatur | |
| Hannibal demittere agmen in angustias, quia non, ut ipse | |
| equitibus praesidio erat, ita peditibus quicquam ab tergo | |
| auxilii reliquerat, occursantes per obliqua montani interrupto | 9.1 |
| medio agmine uiam insedere, noxque una Hannibali sine | |
| equitibus atque impedimentis acta est. |