iam uer appetebat cum Hannibal ex hibernis mouit, et
|
22.1.1.1
|
nequiquam ante conatus transcendere Appenninum intole-
|
|
randis frigoribus et cum ingenti periculo moratus ac metu.
|
|
Galli, quos praedae populationumque conciuerat spes, post-
|
2.1
|
quam pro eo ut ipsi ex alieno agro raperent agerentque, suas
|
|
terras sedem belli esse premique utriusque partis exercituum
|
|
hibernis uidere, uerterunt retro in Hannibalem ab Romanis
|
|
odia; petitusque saepe principum insidiis, ipsorum inter se
|
3.1
|
fraude, eadem leuitate qua consenserant consensum indican-
|
|
tium, seruatus erat et mutando nunc uestem nunc tegumenta
|
|
capitis errore etiam sese ab insidiis munierat. ceterum hic
|
4.1
|
quoque ei timor causa fuit maturius mouendi ex hibernis.
|
|
per idem tempus Cn. Seruilius consul Romae idibus
|
|
Martiis magistratum iniit. ibi cum de re publica rettulisset,
|
5.1
|
redintegrata in C. Flaminium inuidia est: duos se consules
|
|
creasse, unum habere; quod enim illi iustum imperium,
|
|
quod auspicium esse? magistratus id a domo, publicis
|
6.1
|
priuatisque penatibus, Latinis feriis actis, sacrificio in monte
|
|
perfecto, uotis rite in Capitolio nuncupatis, secum ferre; nec
|
7.1
|
priuatum auspicia sequi nec sine auspiciis profectum in
|
|
externo ea solo noua atque integra concipere posse. auge-
|
8.1
|
bant metum prodigia ex pluribus simul locis nuntiata: in
|
|
Sicilia militibus aliquot spicula, in Sardinia autem in muro
|
|
circumeunti uigilias equiti scipionem quem manu tenuerit
|
|
arsisse et litora crebris ignibus fulsisse et scuta duo sanguine
|
5
|
sudasse, et milites quosdam ictos fulminibus et solis orbem
|
9.1
|
minui uisum, et Praeneste ardentes lapides caelo cecidisse, et
|
|
Arpis parmas in caelo uisas pugnantemque cum luna solem,
|
|
et Capenae duas interdiu lunas ortas, et aquas Caeretes
|
10.1
|
sanguine mixtas fluxisse fontemque ipsum Herculis cruentis
|
|
manasse respersum maculis, et in Antiati metentibus cruentas
|
|
in corbem spicas cecidisse, et Faleriis caelum findi uelut
|
11.1
|
magno hiatu uisum quaque patuerit ingens lumen effulsisse;
|
|
sortes sua sponte attenuatas unamque excidisse ita scriptam:
|
|
'Mauors telum suum concutit', et per idem tempus Romae
|
12.1
|
signum Martis Appia uia ac simulacra luporum sudasse, et
|
|
Capuae speciem caeli ardentis fuisse lunaeque inter imbrem
|
|
cadentis. inde minoribus etiam dictu prodigiis fides habita:
|
13.1
|
capras lanatas quibusdam factas, et gallinam in marem, gallum
|
|
in feminam sese uertisse. his, sicut erant nuntiata, expositis
|
14.1
|
auctoribusque in curiam introductis consul de religione patres
|
|
consuluit. decretum ut ea prodigia partim maioribus hostiis,
|
15.1
|
partim lactentibus procurarentur et uti supplicatio per triduum
|
|
ad omnia puluinaria haberetur; cetera, cum decemuiri libros
|
16.1
|
inspexissent, ut ita fierent quemadmodum cordi esse <di sibi>
|
|
diuinis carminibus praefarentur. decemuirorum monitu
|
17.1
|
decretum est Ioui primum donum fulmen aureum pondo
|
|
quinquaginta fieret, Iunoni Mineruaeque ex argento dona
|
|
darentur et Iunoni reginae in Auentino Iunonique Sospitae
|
|
Lanuui maioribus hostiis sacrificaretur, matronaeque pecunia
|
18.1
|
conlata quantum conferre cuique commodum esset donum
|
|
Iunoni reginae in Auentinum ferrent lectisterniumque fieret,
|
|
et ut libertinae et ipsae unde Feroniae donum daretur
|
|
pecuniam pro facultatibus suis conferrent. haec ubi facta,
|
19.1
|
decemuiri Ardeae in foro maioribus hostiis sacrificarunt.
|
|
postremo Decembri iam mense ad aedem Saturni Romae
|
|
immolatum est, lectisterniumque imperatum—et eum lectum
|
|
senatores strauerunt—et conuiuium publicum, ac per urbem
|
20.1
|
Saturnalia diem ac noctem clamata, populusque eum diem
|
|
festum habere ac seruare in perpetuum iussus.
|
|