consules Atilius Fabiano, Geminus Seruilius Minuciano
|
22.32.1.1
|
exercitu accepto, hibernaculis mature communitis, <quod reli>-
|
|
quum autumni erat Fabi artibus cum summa inter se con-
|
|
cordia bellum gesserunt. frumentatum exeunti Hannibali
|
2.1
|
diuersis locis opportuni aderant, carpentes agmen palatosque
|
|
excipientes; in casum uniuersae dimicationis, quam omnibus
|
|
artibus petebat hostis, non ueniebant, adeoque inopia est
|
3.1
|
coactus Hannibal ut, nisi cum fugae specie abeundum
|
|
timuisset, Galliam repetiturus fuerit, nulla spe relicta alendi
|
|
exercitus in eis locis si insequentes consules eisdem artibus
|
|
bellum gererent.
|
5
|
cum ad Gereonium iam hieme impediente constitisset
|
4.1
|
bellum, Neapolitani legati Romam uenere. ab iis quadra-
|
|
ginta paterae aureae magni ponderis in curiam inlatae atque
|
|
ita uerba facta ut dicerent: scire sese populi <Romani> aera-
|
5.1
|
rium bello exhauriri et, cum iuxta pro urbibus agrisque
|
|
sociorum ac pro capite atque arce Italiae urbe Romana
|
|
atque imperio geratur, aequum censuisse Neapolitanos, quod
|
6.1
|
auri sibi cum ad templorum ornatum tum ad subsidium
|
|
fortunae a maioribus relictum foret, eo iuuare populum
|
|
Romanum. si quam opem in sese crederent, eodem studio
|
7.1
|
fuisse oblaturos. gratum sibi patres Romanos populumque
|
|
facturum si omnes res Neapolitanorum suas duxissent, dignos-
|
8.1
|
que iudicauerint ab quibus donum animo ac uoluntate
|
|
eorum qui libentes darent quam re maius ampliusque acci-
|
|
perent. legatis gratiae actae pro munificentia curaque;
|
9.1
|
patera, quae ponderis minimi fuit, accepta.
|
|