inde P. Ualerius iterum T. Lucretius consules facti. iam
|
2.9.1.1
|
Tarquinii ad Lartem Porsennam, Clusinum regem, perfuge-
|
|
rant. ibi miscendo consilium precesque nunc orabant, ne
|
|
se, oriundos ex Etruscis, eiusdem sanguinis nominisque,
|
|
egentes exsulare pateretur, nunc monebant etiam ne orien-
|
2.1
|
tem morem pellendi reges inultum sineret. satis libertatem
|
|
ipsam habere dulcedinis. nisi quanta ui ciuitates eam ex-
|
3.1
|
petant tanta regna reges defendant, aequari summa infimis;
|
|
nihil excelsum, nihil quod supra cetera emineat, in ciuitati-
|
|
bus fore; adesse finem regnis, rei inter deos hominesque
|
|
pulcherrimae. Porsenna cum regem esse Romae <tutum>,
|
4.1
|
tum Etruscae gentis regem, amplum Tuscis ratus, Romam
|
|
infesto exercitu uenit. non unquam alias ante tantus terror
|
5.1
|
senatum inuasit; adeo ualida res tum Clusina erat mag-
|
|
numque Porsennae nomen. nec hostes modo timebant
|
|
sed suosmet ipsi ciues, ne Romana plebs, metu perculsa,
|
|
receptis in urbem regibus uel cum seruitute pacem accipe-
|
5
|
ret. multa igitur blandimenta plebi per id tempus ab
|
6.1
|
senatu data. annonae in primis habita cura, et ad frumen-
|
|
tum comparandum missi alii in Uolscos, alii Cumas. salis
|
|
quoque uendendi arbitrium, quia impenso pretio uenibat, in
|
|
publicum omne sumptum, ademptum priuatis; portoriisque
|
5
|
et tributo plebes liberata, ut diuites conferrent qui oneri
|
|
ferendo essent: pauperes satis stipendii pendere, si liberos
|
|
educent. itaque haec indulgentia patrum asperis postmo-
|
7.1
|
dum rebus in obsidione ac fame adeo concordem ciuitatem
|
|
tenuit, ut regium nomen non summi magis quam infimi
|
|
horrerent, nec quisquam unus malis artibus postea tam
|
8.1
|
popularis esset quam tum bene imperando uniuersus sena-
|
|
tus fuit.
|
|