inde P. Ualerius iterum T. Lucretius consules facti. iam 2.9.1.1
Tarquinii ad Lartem Porsennam, Clusinum regem, perfuge-
rant. ibi miscendo consilium precesque nunc orabant, ne
se, oriundos ex Etruscis, eiusdem sanguinis nominisque,
egentes exsulare pateretur, nunc monebant etiam ne orien- 2.1
tem morem pellendi reges inultum sineret. satis libertatem
ipsam habere dulcedinis. nisi quanta ui ciuitates eam ex- 3.1
petant tanta regna reges defendant, aequari summa infimis;
nihil excelsum, nihil quod supra cetera emineat, in ciuitati-
bus fore; adesse finem regnis, rei inter deos hominesque
pulcherrimae. Porsenna cum regem esse Romae <tutum>, 4.1
tum Etruscae gentis regem, amplum Tuscis ratus, Romam
infesto exercitu uenit. non unquam alias ante tantus terror 5.1
senatum inuasit; adeo ualida res tum Clusina erat mag-
numque Porsennae nomen. nec hostes modo timebant
sed suosmet ipsi ciues, ne Romana plebs, metu perculsa,
receptis in urbem regibus uel cum seruitute pacem accipe- 5
ret. multa igitur blandimenta plebi per id tempus ab 6.1
senatu data. annonae in primis habita cura, et ad frumen-
tum comparandum missi alii in Uolscos, alii Cumas. salis
quoque uendendi arbitrium, quia impenso pretio uenibat, in
publicum omne sumptum, ademptum priuatis; portoriisque 5
et tributo plebes liberata, ut diuites conferrent qui oneri
ferendo essent: pauperes satis stipendii pendere, si liberos
educent. itaque haec indulgentia patrum asperis postmo- 7.1
dum rebus in obsidione ac fame adeo concordem ciuitatem
tenuit, ut regium nomen non summi magis quam infimi
horrerent, nec quisquam unus malis artibus postea tam 8.1
popularis esset quam tum bene imperando uniuersus sena-
tus fuit.