Nero ea nocte quae secuta est pugnam 27.50.1.1
<profectus in Apuliam> citatiore quam inde uenerat agmine,
die sexto ad statiua sua atque ad hostem peruenit. iter 2.1
eius frequentia minore—nemo enim praecesserat nuntius—
laetitia uero tanta uix ut compotes mentium prae gaudio
essent celebratum est. nam Romae neuter animi habitus 3.1
satis dici enarrarique potest, nec quo incerta exspectatione
euentus ciuitas fuerat nec quo uictoriae famam accepit.
nunquam per omnes dies ex quo Claudium consulem 4.1
profectum fama attulit ab orto sole ad occidentem aut sena-
tor quisquam a curia atque ab magistratibus abscessit aut
populus e foro; matronae quia nihil in ipsis opis erat in 5.1
preces obtestationesque uersae per omnia delubra uagae sup-
pliciis uotisque fatigare deos. tam sollicitae ac suspensae 6.1
ciuitati fama incerta primo accidit duos Narnienses equites
in castra quae in faucibus Umbriae opposita erant uenisse
ex proelio nuntiantes caesos hostes. et primo magis auribus 7.1
quam animis id acceptum erat, ut maius laetiusque quam
quod mente capere aut satis credere possent; et ipsa celeri-
tas fidem impediebat quod biduo ante pugnatum dicebatur.
litterae deinde ab L. Manlio Acidino missae ex castris 8.1
adferuntur de Narniensium equitum aduentu. hae lit- 9.1
terae per forum ad tribunal praetoris latae senatum curia
exciuerunt; tantoque certamine ac tumultu populi ad fores
curiae concursum est ut adire nuntius non posset, sed tra-
heretur a percontantibus uociferantibusque ut in rostris prius 5
quam in senatu litterae recitarentur. tandem summoti et 10.1
coerciti a magistratibus, dispensarique laetitia inter impo-
tentes eius animos potuit. in senatu primum, deinde in 11.1
contione litterae recitatae sunt; et pro cuiusque ingenio
aliis iam certum gaudium, aliis nulla ante futura fides erat
quam legatos consulumue litteras audissent.