V
|
|
'Nox erat, et somnus lassos submisit ocellos;
|
3.5.1
|
terruerunt animum talia visa meum:
|
|
Colle sub aprico creberrimus ilice lucus
|
|
stabat, et in ramis multa latebat avis.
|
|
area gramineo suberat viridissima prato,
|
5
|
umida de guttis lene sonantis aquae.
|
|
ipse sub arboreis vitabam frondibus aestum—
|
|
fronde sub arborea sed tamen aestus erat—
|
|
ecce! petens variis inmixtas floribus herbas
|
|
constitit ante oculos candida vacca meos,
|
10
|
candidior nivibus, tunc cum cecidere recentes,
|
|
in liquidas nondum quas mora vertit aquas;
|
|
candidior, quod adhuc spumis stridentibus albet
|
|
et modo siccatam, lacte, reliquit ovem.
|
|
taurus erat comes huic, feliciter ille maritus,
|
15
|
cumque sua teneram coniuge pressit humum.
|
|
Dum iacet et lente revocatas ruminat herbas
|
|
atque iterum pasto pascitur ante cibo,
|
|
visus erat, somno vires adimente ferendi,
|
|
cornigerum terra deposuisse caput.
|
20
|
huc levibus cornix pinnis delapsa per auras
|
|
venit et in viridi garrula sedit humo,
|
|
terque bovis niveae petulanti pectora rostro
|
|
fodit et albentis abstulit ore iubas.
|
|
illa locum taurumque diu cunctata relinquit—
|
25
|
sed niger in vaccae pectore livor erat;
|
|
utque procul vidit carpentes pabula tauros—
|
|
carpebant tauri pabula laeta procul—
|
|
illuc se rapuit gregibusque inmiscuit illis
|
|
et petiit herbae fertilioris humum.
|
30
|
Dic age, nocturnae, quicumque es, imaginis augur,
|
|
siquid habent veri, visa quid ista ferant.'
|
|
Sic ego; nocturnae sic dixit imaginis augur,
|
|
expendens animo singula dicta suo:
|
|
'Quem tu mobilibus foliis vitare volebas,
|
35
|
sed male vitabas, aestus amoris erat.
|
|
vacca puella tua est—aptus color ille puellae;
|
|
tu vir et in vacca conpare taurus eras.
|
|
pectora quod rostro cornix fodiebat acuto,
|
|
ingenium dominae lena movebat anus.
|
40
|
quod cunctata diu taurum sua vacca reliquit,
|
|
frigidus in viduo destituere toro.
|
|
livor et adverso maculae sub pectore nigrae
|
|
pectus adulterii labe carere negant.'
|
|
Dixerat interpres. gelido mihi sanguis ab ore
|
45
|
fugit, et ante oculos nox stetit alta meos.
|
|