| At genitor, quamquam laetatur sospite nato, | 7.425 |
| attonitus tamen est, ingens discrimine parvo | |
| committi potuisse nefas: fovet ignibus aras | |
| muneribusque deos inplet, feriuntque secures | |
| colla torosa boum vinctorum cornua vittis. | |
| nullus Erecthidis fertur celebratior illo | 430 |
| inluxisse dies: agitant convivia patres | |
| et medium vulgus nec non et carmina vino | |
| ingenium faciente canunt: 'te, maxime Theseu, | |
| mirata est Marathon Cretaei sanguine tauri, | |
| quodque suis securus arat Cromyona colonus, | 435 |
| munus opusque tuum est; tellus Epidauria per te | |
| clavigeram vidit Vulcani occumbere prolem, | |
| vidit et inmitem Cephisias ora Procrusten, | |
| Cercyonis letum vidit Cerealis Eleusin. | |
| occidit ille Sinis magnis male viribus usus, | 440 |
| qui poterat curvare trabes et agebat ab alto | |
| ad terram late sparsuras corpora pinus. | |
| tutus ad Alcathoen, Lelegeia moenia, limes | |
| conposito Scirone patet, sparsisque latronis | |
| terra negat sedem, sedem negat ossibus unda; | 445 |
| quae iactata diu fertur durasse vetustas | |
| in scopulos: scopulis nomen Scironis inhaeret. | |
| si titulos annosque tuos numerare velimus, | |
| facta prement annos. pro te, fortissime, vota | |
| publica suscipimus, Bacchi tibi sumimus haustus.' | 450 |
| consonat adsensu populi precibusque faventum | |
| regia, nec tota tristis locus ullus in urbe est. | |
| Nec tamen (usque adeo nulla est sincera voluptas, | |
| sollicitumque aliquid laetis intervenit) Aegeus | |
| gaudia percepit nato secura recepto: | 455 |
| bella parat Minos; qui quamquam milite, quamquam | |
| classe valet, patria tamen est firmissimus ira | |
| Androgeique necem iustis ulciscitur armis. | |
| ante tamen bello vires adquirit amicas, | |
| quaque potens habitus volucri freta classe pererrat: | 460 |
| hinc Anaphen sibi iungit et Astypaleia regna, | |
| (promissis Anaphen, regna Astypaleia bello); | |
| hinc humilem Myconon cretosaque rura Cimoli | |
| florentemque thymo Syron planamque Seriphon | |
| marmoreamque Paron, quamque inpia prodidit Arne | 465 |
| Siphnon et accepto, quod avara poposcerat, auro | |
| mutata est in avem, quae nunc quoque diligit aurum, | |
| nigra pedes, nigris velata monedula pennis. |